|
2544พระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องบรรดาสาวกของพระองค์ให้เลือกพระองค์เหนือสิ่งอื่นใด และมากกว่าทุกคน และทรงสั่งให้ "เสียสละทุกสิ่งที่ตนมีอยู่" (ลก.14:33)
เพื่อพระองค์และพระวรสาร (เทียบ มก.8:35) ก่อนพระมหาทรมานของพระองค์เล็กน้อย พระองค์ได้ให้พวกเขามาดูตัวอย่างแม่ม่ายยากจนแห่งกรุงเยรูซาเล็มได้ให้ทานทุกสิ่งที่จำเป็นสำหรับดำเนินชีวิต (เทียบ ลก.21:4)
คำสั่งสอนให้ตัดขาดจากความร่ำรวยนั้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเข้าสู่พระราชัยสวรรค์
2545บรรรดาคริสตชนต้องพยายาม "เอาใจใส่ระมัดระวัง ควบคุมความผูกพันในใจไว้ให้ถูกต้อง อย่าให้การใช้สิ่งของของโลกนี้
และการมีใจติดพันในทรัพย์สมบัติอันเป็นสิ่งตรงข้ามกับจิตตารมณ์ความยากจนตามพระวรสารนี้ ได้ขัดขวางเขามิให้มุ่งแสวงหาความรัก" (พระศาสนจักรในโลกสมัยนี้ ข้อ 42)
2546"ผู้ใดมีใจยากจนก็เป็นสุข" (มธ.5:3) มหาบุญลาภต่างๆ เผยแสดงอันดับแห่งความสุขและพระหรรษทาน ความงดงามและสันติสุข พระเยซูเจ้าทรงยกย่องความปิติยินดีของผู้ยากไร้
ซึ่งพระราชัยนั้นเป็นของพวกนี้อยู่แล้ว (เทียบ ลก.6:20)
นักบุญเกรโกรี แห่งนิซา กล่าวว่า "พระวาจานี้กล่าวถึงความสุภาพโดยเต็มใจว่า "ใจยากจน" ท่านอัครสาวกเปาโลได้ให้แบบอย่างความยากจนของพระเจ้า เมื่อท่านกล่าวว่า
"พระองค์ทรงยอมเป็นคนยากจน เพราะเห็นแก่เรา" (PG 44,1200 D; เทียบ 2 คร.8:9)
2547องค์พระเจ้าทรงว่ากล่าวบรรดาผู้ร่ำรวย เพราะว่าพวกเขาพบความบรรเทาใจในทรัพย์สมบัติมากมาย (ลก.6:24) นักบุญออกัสติน กล่าวว่า "ให้...ผู้จองหองแสวงหาอำนาจบนแผ่นดินโลก
ขณะที่ผู้มีใจยากจนแสวงหาพระราชัยสวรรค์" (PL 34,1232) การมอบตนให้กับพระญาณสอดส่องของพระบิดาบนฟ้าสวรรค์นั้นปลดปล่อยเราให้เป็นอิสระจากความกังวลในวันพรุ่งนี้ (เทียบ มธ.6:25-34)
ความไว้วางใจในพระเจ้านั้นเป็นการตระเตรียมไปสู่มหาบุญลาภของผู้ยากไร้ พวกเขาจะแลเห็นพระเจ้า
|
