การทำผิดต่อความบริสุทธิ์ (ทางเพศ)

2351ตัณหา (lust) เป็นความต้องการที่ทำให้เกิดความวุ่นวาย    เป็นการหาความสนุกพอใจทางกามเกินธรรมดา ความสนุกทางเพศเป็นสิ่งผิดศีลธรรม เมื่อเป็นการแสวงหาเพื่อความพึงพอใจ นอกเหนือจากมีจุดประสงค์เพื่อการให้กำเนิดบุตรและการเป็นหนึ่งเดียว

2352การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง (masturbation)  เป็นการกระตุ้นอวัยวะเพศโดยจงใจ เพื่อให้ได้ความสนุกทางกาม  ทั้งคำสั่งสอนของพระศาสนจักร ของธรรมประเพณีที่มั่นคง และความหมายทางศีลธรรมของสัตบุรุษ ก็ยืนยันโดยปราศจากความลังเลใจว่าการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองเป็นการ กระทำที่ผิดในข้อหนักและเป็นบาป ไม่ว่าจะมีเหตุจูงใจอะไร  "การใช้ความสามารถทางเพศโดยจงใจนอกเหนือการแต่งงาน เป็นการขัดแย้งกับเป้าหมายสำคัญ เพราะเขาแสวงหาความสนุกทางเพศ นอกเหนือจากความสัมพันธ์ทางเพศ ซึ่งเรียกร้องโดยกฎศีลธรรม ซึ่งความสัมพันธ์นั้นทำให้ความหมายทั้งครบของการมอบตนเอง เป็นของขวัญซึ่งกันและกัน และการสืบพันธุ์ของมนุษย์เป็นจริงในบริบทของความรักแท้" (สมณะกระทรวงว่าด้วยข้อความเชื่อ Persona humana 9)

 เพื่อหล่อหลอมการตัดสินที่ถูกต้อง เกี่ยวกับความรับผิดชอบทางศีลธรรมของบุคคลใดบุคคลหนึ่งและเพื่องานอภิบาล เราต้องใส่ใจเรื่องความไม่เป็นผู้ใหญ่ด้านอารมณ์ ความรู้สึก การบังคับนิสัย เงื่อนไขแห่งความกังวล หรือองค์ประกอบอื่นๆ ด้านสังคม หรือด้านจิตวิทยาที่ทำให้ความบกพร่องด้านศีลธรรมสมควรติเตียนนั้นลดน้อยลง

2353การล่วงประเวณี (fornication) เป็นความผูกพันทางเนื้อหนังระหว่างชายและหญิง ที่มิได้แต่งงานทั้งสองฝ่าย การล่วงประเวณีนั้นขัดอย่างหนักกับศักดิ์ศรีของบุคคล และขัดกับการใส่ใจเรื่องเพศของมนุษย์ ซึ่งโดยธรรมชาติมีจุดมุ่งหมายเพื่อความดีของคู่สามีภรรยา การเกิดลูกหลานและการศึกษาอบรมของบุตร นอกเหนือจากนี้ การล่วงประเวณีเป็นเรื่องสะดุดอย่างยิ่ง เมื่อมีการทำเสื่อมเสียศีลธรรมต่อเยาวชน

2354สื่อลามก (pornography) ประกอบด้วยการนำเอากิจกรรมทางเพศจากการลักลอบร่วมประเวณีของสองบุคคล ซึ่งเป็นของจริง หรือลอกเลียนแบบ เพื่อแสดงให้บุคคลที่สามได้ชมโดยเจตนา สื่อลามกนั้นผิดต่อความบริสุทธิ์ เพราะว่านำการกระทำฉันสามีภรรยา ซึ่งเป็นเรื่องภายในของคู่สามีภรรยาต่อกันมาใช้ในทางที่ผิด เป็นการทำลายศักดิ์ศรีของผู้ร่วมกระทำ (เช่น ผู้แสดง ผู้ขาย และสาธารณะ) เนื่องจากว่าแต่ละคนกลายเป็สิ่งปรนเปรอความพอใจชั้นต่ำ และคนอื่นได้ผลที่ไม่ถูกต้อง ทำให้เกิดภาพลวงในโลกแห่งความเพ้อฝัน เป็นความผิดร้ายแรง เจ้าหน้าที่ฝ่ายบ้านเมืองควรป้องกันการผลิต และการเผยแพร่สื่อลามกเหล่านี้

2355การโสเภณี (prostitution) ทำร้ายศักดิ์ศรีของบุคคล ซึ่งทำธุรกิจค้าประเวณี ลดฐานะบุคคลมาเป็นเครื่องมือหาความพอใจทางเพศ คนที่จ่ายเงินก็ทำบาปร้ายแรงต่อตนเอง เขาทำผิดต่อความบริสุทธิ์ ซึ่งศีลล้างบาปได้ชำระ และทำให้ร่างกายซึ่งเป็นวิหารของพระจิตเจ้าแปดเปื้อน (เทียบ 1คร.6:15-20) การโสเภณีเป็นแผลของสังคม มันเกี่ยวข้องมิใช่กับผู้หญิงเท่านั้น กับผู้ชาย เด็ก และวัยรุ่นด้วย (ในสองกรณีหลังยังเพิ่มบาปเป็นที่สะดุดอีกด้วย) การมีส่วนร่วมธุรกิจโสเภณีเป็นบาปหนักเสมอ อย่างไรก็ดี ความรับผิดชอบต่อความผิดนั้นสามารถลดน้อยลง เพราะความน่าสมเพชยากไร้ การถูกขู่คุกคาม หรือการกดดันทางสังคม

2356การข่มขืน (rape) เป็นการใช้กำลังละเมิดร่วมประเวณีกับบุคคลอื่น เป็นการทำผิดความยุติธรรม และเมตตาธรรม การข่มขืนทำร้ายสิทธิของบุคคลอย่างลึกซึ้ง ในด้านความเคารพนับถือเสรีภาพความสมบูรณ์ทางร่างกายและศีลธรรม ก่อให้เกิดความเสียหายร้ายแรงถึงชีวิตของผู้ถูกข่มขืน (การข่มขืน) เป็นกิจกรรมชั่วช้าในตัวเอง หากผู้ปกครองข่มขืนเด็ก หรือครูที่นักเรียนไว้วางใจข่มขืนเด็ก ยิ่งเป็นความผิดหนักขึ้น