การรวมเป็นหนึ่งเดียวของบุคคล

2338บุคคลที่ถือพรหมจรรย์รักษาการรวมเป็นหนึ่งเดียวระหว่างพลังต่างๆ ของชีวิตและความรัก ซึ่งอยู่ในตัวเอง การรวมเป็นหนึ่งประกันถึงเอกภาพของบุคคล มันขัดแย้งกับพฤติกรรมต่างๆ ที่ทำให้อ่อนแอลง บุคคลเช่นนี้ไม่ทนการมีชีวิตสองแง่สองมุม หรือการใช้ภาษาสองแง่สองมุม (เทียบ มธ.5:37)

2339พรหมจรรย์เรียกร้องการฝึกหัดให้ปกครองตนเอง ซึ่งเป็นการอบรมการใช้เสรีภาพของมนุษย์ การให้เลือกระหว่างสองสิ่งนี้ชัดเจนคือ หากมนุษย์ควบคุมกิเลสตัณหาของตนก็จะพบสันติสุข แต่ถ้าปล่อยให้เป็นทาสของมันก็จะพบความทุกข์  (เทียบ บสร.1:22) "ศักดิ์ศรีของมนุษย์จึงเรียกร้องเขาให้ทำตามที่ได้เลือกอย่างรู้สำนึกและสมัครใจ     คือทำเพราะถูกกระตุ้นจากภายในตนเอง ไม่ใช่เพราะแรงดันภายในอย่างตาบอด  หรือถูกบังคับจากภายนอก มนุษย์ย่อมบรรลุถึงศักดิ์ศรีนี้ เมื่อช่วยตนเองรอดพ้นจากความเป็นทาสตัณหา สมัครใจเลือกทำความดี   เดินมุ่งไปสู่จุดหมายปลายทางของตน  แล้วหาเครื่องมืออันเหมาะสมด้วยความเอาใจใส่ฉลาดอย่างแท้จริง" (พระศาสนจักรในโลกสมัยนี้ ข้อ 17)

2340ผู้ใดปรารถนาจะซื่อสัตย์ต่อคำสัญญาวันรับศีลล้างบาปและต่อสู้กับการทดลองใจต่างๆ ก็จะเอาใส่หาวิธีปฏิบัติที่เหมาะสม ได้แก่ การรู้จักตนเอง การบำเพ็ญพรตที่เหมาะสมกับสถานการณ์ต่างๆ การนบนอบเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเจ้า การฝึกปฏิบัติคุณธรรมต่างๆ และการภาวนาอย่างสม่ำเสมอ "การรู้จักประมาณตน (พรหมจรรย์) ตามความเป็นจริงแล้วทำให้เราสำรวมและนำไปสู่ความเป็นหนึ่งเดียวกัน ซึ่งเราได้สูญเสียไปและเราถูกทำให้กระจัดกระจายไปในความหลากหลาย" (นักบุญเอากุสติน สารภาพบาป ข้อ 10,29,40)

2341คุณธรรมพรหมจรรย์เกี่ยวข้องกับคุณธรรมสำคัญแห่งการมัธยัสถ์ตน (temperance) ซึ่งมุ่งควบคุมตัณหาและความต้องการต่างๆ ด้านความรู้สึกทางประสาทสัมผัสของมนุษย์โดยใช้เหตุผล

2342การควบบคุมตนเองเป็นงานที่ต้องเข้มงวดและใช้เวลายาวนาน ไม่มีใครจะทำสำเร็จครั้งเดียว และมีผลตลอดไปเลย หมายถึงเราต้องฟื้นฟูความตั้งใจในทุกวัยของชีวิต (เทียบ ทต.2:1-6) ความพยายามที่ต้องการนั้นอาจจะต้องใช้มากในบางขณะ ยกตัวอย่างเช่นในช่วงหล่อหลอมบุคลิกภาพระหว่างวัยเด็กและวัยแรกรุ่น

2343พรหมจรรย์มีกฎแห่งการเจริญเติบโต ซึ่งพัฒนาผ่านจากขั้นตอนต่างๆ ที่กำหนดไว้จากความไม่สมบูรณ์และบ่อยๆ จากบาป "ในแต่ละวัน มนุษย์สร้างตนเองขึ้นมาด้วยการตัดสินใจนานัปการ ฉะนั้นเขาจึงรู้จัก...รัก...และปฏิบัติคุณงามความดีตามขั้นตอนแห่งการเจริญเติบโต" (บทบาทครอบครัวคริสตชนในโลกปัจจุบัน ข้อ 34)

2344พรหมจรรย์แสดงถึงภาระหน้าที่ส่วนตัวอย่างเด่นชัด ยังเกี่ยวข้องกับความพยายามทางวัฒนธรรมเนื่องจากว่า "ความก้าวหน้าของบุคคลกับความเจริญของสังคมเกี่ยวโยงกัน" (พระศาสนจักรในโลกสมัยนี้ ข้อ 25) พรหมจรรย์หมายถึง การเคารพถึงสิทธิของบุคคลโดยเฉพาะสิทธิที่จะได้รับข้อมูลข่าวสารและการศึกษาซึ่งให้ความเคารพมิติทางศีลธรรมและฝ่ายจิตใจของชีวิตมนุษย์

2345การถือพรหมจรรย์เป็นคุณธรรมทางศีลธรรม ทั้งยังเป็นของประทานจากพระเจ้า เป็นพระหรรษทาน (grace) เป็นผลของความพยายามฝ่ายจิต (เทียบ กท.5:22) พระจิตเจ้าทรงช่วยผู้ซึ่งได้เกิดใหม่โดยน้ำแห่งศีลล้างบาป ให้สามารถเลียนแบบความบริสุทธิ์ของพระคริสตเจ้า (เทียบ 1ยน.3:3)