|
2150 พระบัญญัติประการสองห้ามการสาบานเท็จ ในการทำสัญญา หรือการสาบาน คือการเอาพระเป็นเจ้าเป็นพยานในสิ่งที่คนหนึ่งยืนยัน
เป็นการวอนขอพระผู้เป็นองค์ความจริงรับประกันการพูดความจริงของตน คำสาบานผูกมัดกับพระนามของพระเป็นเจ้า "จงยำเกรงพระเจ้าของท่านแต่องค์เดียวจงกราบไหว้พระองค์และสาบานโดยออกพระนามของพระองค์" (ฉธบ.6:13)
2151การปฏิเสธการสาบานเท็จเป็นหน้าที่ที่ต้องกระทำต่อพระเป็นเจ้า ในฐานะพระผู้สร้างและพระเป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นกฎเกณฑ์แห่งความจริงทั้งปวง ถ้อยคำของมนุษย์นั้น
สอดคล้องหรือขัดแย้งกับพระเป็นเจ้าซึ่งรวมเป็นความจริง เมื่อการสาบานนั้นเป็นความจริงและถูกต้องก็เน้นถึงความสัมพันธ์ของถ้อยคำมนุษย์กับความจริงของพระเป็นเจ้า การสาบานเท็จเรียกพระเป็นเจ้ามาเป็นพยานในการโกหก
2152 บุคคลหนึ่งเป็นพยานเท็จ (perjury) เมื่อเขาทำสัญญาภายใต้การสาบานโดยตั้งใจไม่รักษาคำมั่นสัญญานั้นไว้ หรือผู้ซึ่งภายหลังได้สัญญาภายใต้การสาบานแล้วก็ไม่ปฏิบัติตาม
การสาบานเท็จถือเป็นการขาดความเคารพต่อองค์พระเป็นเจ้าในทุกคำพูดในขั้นฉกรรจ์ การให้คำมั่นสัญญากับตนเองด้วยการสาบานจะกระทำงานชั่วช้า เป็นการขัดต่อความศักดิ์สิทธิ์แห่งพระนามพระเป็นเจ้า
2153ในบทเทศน์บนภูเขา พระเยซูเจ้าได้ทรงขยายความพระบัญญัติประการสองว่า
"ท่านยังได้ยินคำกล่าวแก่คนโบราณ อย่าทนสาบาน แต่จงถือตามที่ได้ปฏิญาณต่อพระเป็นเจ้า ฝ่ายเราบอกท่านว่า อย่าสาบานเลย... ขอให้ท่านกล่าวซื่อๆ ว่า ใช่หรือไม่ใช่ ที่เกินไปมาจากมาร" (มธ.5:33-34,37 เทียบ ยก.5:12) พระเยซูเจ้าทรงสอนว่า การสาบานทุกครั้งหมายถึงการอ้างอิงพระเจ้า และว่าการประทับอยู่ของพระเจ้าและความจริงของพระองค์นั้นต้องได้รับการให้เกียรติในทุกถ้อยคำ เมื่ออ้างนามพระเป็นเจ้าเราต้องรอบคอบ กล่าวด้วยความเคารพต่อการประทับอยู่ของพระองค์
2154ตามความเห็นของนักบุญเปาโล (เทียบ 2คร.1:23;กท.1:20) ธรรมประเพณีของพระศาสนจักรเข้าใจนั้นไม่ห้ามการสาบาน ที่ทำไปเพราะเหตุจูงใจสำคัญและถูกต้อง (ยกตัวอย่างเช่น
ต่อหน้าศาล) "การสาบาน กล่าวคือ การร้องเรียกพระนามพระเจ้าให้มาเป็นพยานถึงความจริง ไม่อาจให้ได้ถ้าไม่เป็นไปตามความจริง ความรอบคอบและความยุติธรรม" (กฎหมายพระศาสนจักร ม.1199.1)
2155ความศักดิ์สิทธิ์แห่งพระนามของพระเป็นเจ้านั้นเรียกร้องให้อย่ามุ่งใช้เพื่อสิ่งที่ไร้สาระ และการสาบานซึ่งในสถานการณ์แวดล้อมนั้นๆ
อาจจะตีความเป็นการให้ความเห็นชอบกับอำนาจซึ่งได้รับการเรียกร้องอย่างไม่ยุติธรรม เมื่อมีความต้องการสาบานโดยอำนาจฝ่ายบ้านเมืองที่ไม่ถูกต้อง
ปฏิเสธในเมื่อได้รับการเรียกร้องเพื่อวัตถุประสงค์ที่ขัดต่อศักดิ์ศรีของบุคคลหรือขัดต่อเอกภาพของพระศาสนจักร
|
