"อย่าใช้นามของเราในทางที่ผิด" (อพย.20:7; ฉธบ.5:11)
ท่านยังได้ยินคำกล่าวแก่คนโบราณ "อย่าทนสาบาน...แต่เราบอกว่าอย่าสาบานเลย" (มธ.5:33-34)
1. พระนามขององค์พระเจ้านั้นศักดิ์สิทธิ์
2142พระบัญญัติประการสองสั่งให้เคารพนับถือพระนามขององค์พระเจ้า เป็นพระบัญญัติที่มาจากคุณธรรมแห่งศาสนาเหมือนเช่นพระบัญญัติประการแรก
และควบคุมการใช้ถ้อยคำของเราโดยเฉพาะหน้าที่เกี่ยวข้องกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์
2143ท่ามกลางถ้อยคำทั้งปวงของการเผยแสดง มีอยู่คำหนึ่ง เป็นคำเดียวซึ่งเป็นพระนามของพระเจ้าซึ่งพระองค์ทรงเผยแสดงให้แก่บรรดาผู้ซึ่งเชื่อในพระองค์
พระองค์ทรงเผยแสดงให้พวกเขาในรหัสธรรมส่วนพระองค์ การประทานพระนามให้นี้เป็นของลำดับความไว้วางใจและความสนิทใกล้ชิด
"พระนามขององค์พระเจ้านั้นศักดิ์สิทธิ์" เพราะเหตุนี้ มนุษย์ไม่อาจใช้ในทางที่ผิด เขาต้องเฝ้ารักษาจดจำไว้ในความเงียบ และกราบไหว้บูชาด้วยความรัก (เทียบ ศคย.2:17) จะไม่เสริมเติมลงในถ้อยคำของมนุษย์ ถ้าไม่ทำเพื่อสดุดีพระนามสรรเสริญและให้เกียรติพระนามนั้น (เทียบ สดด.29:2; 96:2; 113:1-2)
2144การให้ความเคารพนับถือพระนามของพระเจ้า เป็นการแสดงความเคารพต่อรหัสธรรมของพระองค์นั้นเอง และความแท้จริงศักดิ์สิทธิ์ทั้งมวลที่เผยออก
ความสำนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นส่วนหนึ่งแห่งคุณธรรมศาสนา
ความรู้สึกยำเกรงและความรู้สึกศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นความรู้สึกของคริสตชนหรือไม่? ไม่มีผู้ใดอาจสงสัยได้อย่างมีเหตุผล
เป็นความรู้สึกซึ่งกระตุกขึ้นในตัวเราและมีความเข้มข้นหนักแน่น ถ้าเราได้เห็นมหิทธิศักดิ์ของพระเจ้า เป็นความรู้สึกซึ่งเราคงได้ลิ้มรสมา ถ้าเราคำนึงถึงการอยู่เบื้องพระพักตร์พระองค์
ตราบเท่าที่เราเชื่อว่าพระเจ้าทรงประทับอยู่ เราต้องเตือนคนอื่นให้ทราบ ถ้าเราไม่เตือนก็เพราะว่าเราไม่รับรู้ เราไม่เชื่อว่าพระองค์ประทับอยู่ (จอห์น เฮนรี่ นิวแมน)
2145สัตบุรุษต้องเป็นประจักษ์พยานพระนามองค์พระเจ้า ยืนยันความเชื่อของตนโดยปราศจากความกลัวใดๆ (เทียบ มธ.10:32; 1ทธ.6:12) การเทศนาและการสอนคำสอนต้องเข้าถึงการกราบไหว้บูชา
และให้ความเคารพต่อพระนามพระเยซูคริสตเจ้าองค์พระเจ้าของเรา
2146พระบัญญัติประการสองห้ามการใช้พระนามของพระเจ้าในทางที่ผิด กล่าวคือ การใช้ที่ไม่สมควรทุกชนิดต่อพระนามของพระเจ้า พระเยซูเจ้า พระนางพรหมจารีมารีอา และนักบุญทั้งหลาย
2147คำสัญญาต่างๆ ที่ทำไว้ให้กับคนอื่นในนามของพระเจ้านั้นมีภาระรับผิดชอบ เกียรติ ความสัตย์ซื่อ ความแท้จริง และอำนาจของพระเจ้า ต้องถือคำสัญญาด้วยความยุติธรรม
การไม่สัตย์ซื่อต่อคำสัญญาเหล่านี้เท่ากับการใช้พระนามของพระเจ้าในทางที่ผิดและในบางลักษณะก็ทำให้พระเจ้าเป็นผู้หลอกลวง (เทียบ 1ยน. 1:10)
2148การหมิ่นประมาทศาสนา ขัดแย้งโดยตรงกับพระบัญญัติประการสอง เรื่องนี้ประกอบด้วยการพูดผิดต่อพระเจ้า โดยภายในหรือภายนอกก็ตาม ด้วยถ้อยคำเกลียดชัง ตำหนิติเตียน ไม่ไว้วางใจ
พูดให้ร้ายต่อพระเจ้า ขาดความเคารพนับถือต่อพระองค์ในการแสดงความคิดเห็นในการใช้พระนามของพระเจ้าในทางที่ผิด นักบุญยากอบ ตำหนิบรรดาผู้ซึ่ง "เป็นผู้ที่กล่าวร้ายต่อชื่อเสียงดีที่พระเจ้าประทานให้มา" (ยก.2:7)
การห้ามกล่าวสบประมาทพระนามนั้น กินใจความกว้างรวมถึงถ้อยคำที่ผิดต่อพระศาสนจักรของพระคริสตเจ้า บรรดานักบุญ สิ่งของศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ยังเป็นการกล่าวสบประมาทที่นำพระนามของพระเจ้ามาใช้เพื่อบังหน้าพฤติกรรมทางอาชญากรรม
ลดประชาชนไปสู่ความเป็นทาส ทรมานหรือทำให้เสียชีวิต การใช้พระนามของพระเจ้าไปในทางที่ผิดเพื่อประกอบอาชญากรรมนั้น กระตุ้นให้ผู้อื่นปฏิเสธศาสนา
การกล่าวสบประมาทศาสนาผิดต่อความเคารพนับถือที่ต้องแสดงต่อพระเจ้าและพระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์เป็นบาปหนัก เพราะลักษณะการกระทำนั้น (เทียบ กฎหมายพระศาสนจักร ข้อ 1369)
2149คำสาปแช่งซึ่งนำพระนามของพระเจ้ามาใช้ในทางที่ผิด โดยไม่ตั้งใจสบประมาทนั้น เป็นการขาดความเคารพนับถือต่อพระเจ้า
พระบัญญัติประการสองยังห้ามการใช้พระนามพระเจ้าในทางเวทมนต์คาถา
พระนามพระเจ้านั้นใหญ่ยิ่ง ที่ใดที่ซึ่งมีการออกพระนามนั้นแสดงความเคารพนับถือที่แสดงต่อความยิ่งใหญ่และมหิทธิฤทธิ์ของพระองค์ พระนามของพระเจ้านั้นศักดิ์สิทธิ์
ที่ใดที่ซึ่งมีการเอ่ยพระนามด้วยความนับถือและความยำเกรงที่จะกระทำเคืองพระทัยพระองค์ (น.ออกัสติน)
|