โดยสรุป

 1975ตามพระคัมภีร์ ธรรมบัญญัตินั้นเป็นการแนะนำแบบบิดาของพระเจ้า ซึ่งกำหนดหนทางต่างๆ ซึ่งนำไปสู่ความบรมสุขที่สัญญาไว้แก่มนุษย์ และห้ามเดินในหนทางแห่งความชั่ว

1976"ธรรมบัญญัติเป็นคำสั่งของเหตุผลที่จัดระเบียบไปสู่ความดีส่วนรวมที่ออกมาจากผู้ทำหน้าที่รับผิดชอบชุมชน" (นักบุญโทมัส อไควนัส เทววิทยาชั้นสูง I-II,90,4)

1977พระคริสตเจ้าทรงเป็นจุดจบแห่งธรรมบัญญัติ พระองค์สอนและให้ความยุติธรรมของพระเจ้า

1978กฎธรรมชาติเป็นการมีส่วนร่วมกับพระปรีชาญาณและความดีงามของพระเจ้าจากฝ่ายมนุษย์ที่ได้รับการปั้นไปตามพระฉายาลักษณ์ของพระผู้สร้าง บัญญัตินั้นแสดงถึงศักดิ์ศรีของมนุษย์ และตั้งเป็นพื้นฐานของสิทธิต่างๆ และภาระหน้าที่ขั้นพื้นฐาน

1979กฎธรรมชาติไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้และคงอยู่ไม่แปรเปลี่ยนตลอดประวัติศาสตร์ กฎเกณฑ์ต่างๆซึ่งเป็นการแสดงออกมานั้นยังคงถูกต้องในสาระสำคัญ เป็นพื้นฐานจำเป็นต่อการจัดระเบียบกฎเกณฑ์ต่างๆ ทางศีลธรรมและกฎของบ้านเมือง

1980บัญญัติเก่าเป็นขั้นตอนแรกของธรรมบัญญัติที่ได้รับการเผยแสดง ข้อบังคับทางศีลธรรมนั้นสรุปออกมาในพระบัญญัติสิบประการ

1981บัญญัติของโมเสสรวมข้อความจริงมากมายที่รับได้ทางเหตุผล พระเจ้าได้ทรงเผยแสดงเพราะว่ามนุษย์ไม่สามารถอ่าน (เข้าใจ) ได้ในดวงใจของเขา

1982 บัญญัติเก่าเป็นการตระเตรียมสำหรับพระวรสาร

1983บัญญัติใหม่เป็นพระหรรษทานของพระจิตเจ้าที่รับได้โดยทางความเชื่อในพระคริสตเจ้า ซึ่งปฏิบัติโดยทางความรัก บัญญัติใหม่ที่สำคัญคือบทเทศน์บนภูเขาขององค์พระเจ้า และใช้ศีลศักดิ์สิทธิ์เพื่อให้เราได้รับพระหรรษทาน

1984บัญญัติของพระวรสารทำให้บัญญัติเก่าครบถ้วน และอยู่เหนือธรรมบัญญัติเก่า ทำให้สมบูรณ์ กล่าวคือ คำสัญญาต่างๆ โดยทางบรมสุขของพระราชัยสวรรค์ และทำให้พระบัญญัติสมบูรณ์โดยฟื้นฟูแก่นแท้ (หัวใจ) และรากฐานแห่งกิจการของมนุษย์

1985บัญญัติใหม่เป็นบัญญัติแห่งความรัก เป็นบัญญัติแห่งพระหรรษทาน เป็นบัญญัติแห่งเสรีภาพ

1986นอกเหนือจากคำสั่งแล้ว บัญญัติใหม่รวมถึงข้อแนะนำการดำเนินชีวิตตามพระวรสาร         "ความศักดิ์สิทธิ์ของพระศาสนจักรยังได้รับการเลี้ยงดู ประคบประหงมด้วยวิธีพิเศษ กล่าวคือ ด้วยการปฏิบัติตามคำแนะนำหลายประการ ที่พระสวามีเจ้าได้ทรงเสนอไว้ในพระวรสาร และนำให้สานุศิษย์ของพระองค์รับปฏิบัติ" (พระศาสนจักร ข้อ 42)