|
1852ความหลากหลายของบาปนั้น ในพระคัมภีร์มีอยู่หลายประการ ในบทจดหมายถึงชาวกาลาเทียเปรียบเทียบผลงานของฝ่ายเนื้อหนังกับผลของพระจิตว่า
"กิจการของธรรมชาติมนุษย์นั้นปรากฏชัดแจ้ง คือ การผิดประเวณี ความลามกโสมม การปล่อยตัวตามราคะตัณหา การกราบไหว้รูปปฏิมา การใช้เวทมนต์คาถา การเป็นศัตรูกัน การทะเลาะวิวาท ความอิจฉาริษยา
ความโกรธเคือง การแก่งแย่งชิงดีกัน การแตกแยก การแบ่งพรรคแบ่งพวก การเมามาย การสำมะเลเทเมา และอีกหลายประการในทำนองเดียวกันนี้ ข้าพเจ้าขอเตือนท่านทั้งหลายอีกครั้งหนึ่งดังที่เคยเตือนมาแล้วว่า ผู้ที่ประพฤติตนเช่นนี้จะไม่ได้อาณาจักรของพระเจ้าเป็นมรดก" (กท.5:19-21)
1853เราสามารถแยกแยะบาปออกมาเจตนาที่ทำลงไป ตามการกระทำของมนุษย์ หรือตามคุณธรรมซึ่งอยู่ตรงกันข้ามกัน ไม่ว่าจะเป็นการเกินเลยหรือขาดตกบกพร่อง หรือการละเมิดพระบัญญัติ
ยังสามารถที่จะแบ่งย่อยลงไปตามสิ่งซึ่งมุ่งถึงพระเจ้า เพื่อนมนุษย์ หรือตนเอง สามารถที่จะแยกแยะเป็นบาปฝ่ายจิตและเนื้อหนัง หรือยังเป็นบาปด้านความคิด คำพูด การกระทำ การละเว้นเพิกเฉย รากเหง้าของบาปอยู่ในใจของมนุษย์
ในน้ำใจเสรีตามสิ่งที่องค์พระเจ้าทรงสอนไว้ว่า "ดวงใจเป็นที่เกิดของความมิดี การฆาตกรรม การล่วงประเวณี การอุลามก ขโมย พยานเท็จ คำผรุสวาทต่างๆ สิ่งเหล่านี้ทำให้มนุษย์แปดเปื้อน" (มธ.15:19-20)
แต่ใจยังเป็นที่ตั้งของความรัก เป็นบ่อเกิดของผลงานที่ดี และบริสุทธิ์ ซึ่งบาปเข้าทำร้าย
|
