1757การกระทำ ความตั้งใจ และสภาพแวดล้อมตั้งขึ้นเป็นสาม "แหล่ง" ของความมีศีลธรรมแห่งการกระทำของมนุษย์
1758การเลือกการกระทำตามศีลธรรมเจาะจงถึงการกระทำของน้ำใจตามหลักเหตุผล และการตัดสินว่าสิ่งนั้นดีหรือชั่ว
1759"กิจการที่ชั่วทำไปด้วยความตั้งใจดีไม่สามารถทำให้เป็นการกระทำที่ชอบธรรมได้" (นักบุญโทมัส อไควนัส) จุดมุ่งหมายไม่ทำให้วิธีที่ใช้ชอบธรรม
1760การกระทำที่ดีทางศีลธรรมนั้นหมายถึงการกระทำดี จุดมุ่งหมายดี และสภาพแวดล้อมดี
1761มีการกระทำที่บ่งชัดว่าเป็นความผิดเสมอที่เลือกทำ เพราะว่าการเลือกนั้นนำไปสู่ความไร้ระเบียบของน้ำใจ กล่าวคือ เป็นความชั่วทางศีลธรรม
ไม่เป็นการถูกต้องที่จะกระทำความชั่วเพื่อให้ได้มาซึ่งความดี
|