2. การกระทำดีและไม่ดี

1755การกระทำที่ดีทางศีลธรรมนั้นหมายถึงกระทำดี จุดมุ่งหมายดี และสภาพแวดล้อมดีด้วย จุดมุ่งหมายที่ชั่วทำให้การกระทำนั้นชั่ว แม้สิ่งนั้นในตัวเองจะเป็นสิ่งที่ดี (เช่น การสวดภาวนาและการถือศีลอดอาหาร "เพื่อให้คนอื่นเห็น")

สิ่งที่เลือกทำ สามารถทำให้การกระทำทั้งหมดชั่วได้ มีความประพฤติที่แลเห็นชัดเจน เช่น การทำผิดประเวณี ซึ่งเป็นความผิดที่เลือกทำ เพราะว่าการเลือกทำสิ่งนั้นก่อให้เกิดความไร้ระเบียบของน้ำใจ นั่นคือ ความชั่วทางศีลธรรม

1756ดังนั้น จึงเป็นการหลงผิดที่จะตัดสินความมีศีลธรรมของการกระทำของมนุษย์ โดยพิจารณาเฉพาะความตั้งใจที่ดลใจให้ทำ หรือสภาพแวดล้อม (บรรยากาศ แรงกดดันทางสังคม ระเบียบข้อบังคับ หรือความจำเป็นที่ต้องทำ ฯลฯ) ซึ่งสร้างขึ้นเป็นกรอบแวดล้อมเท่านั้น มีการกระทำซึ่งในตัวเองและโดยตัวเองไม่ถูกต้องอย่างมากเสมออันเนื่องมาจากสิ่งที่ทำโดยเป็นอิสระจากสภาพแวดล้อมและความตั้งใจ การกระทำเช่นนั้นคือการกล่าวคำสาบาน หรือการเป็นพยานเท็จ การฆ่าคนและการล่วงประเวณี ไม่เป็นการถูกต้องที่จะกระทำความชั่วนั้นเพื่อให้ได้ความดีมาจากนั้น