1520พระพรพิเศษของพระจิตเจ้า พระหรรษทานแรกของศีลนี้เป็นพระหรรษทานที่ให้กำลัง สันติสุขและความเข้มแข็ง เพื่อเอาชนะความยากลำบากของตนที่อยู่ในสภาพป่วยหนัก
หรือความอ่อนแอเพราะความชรา พระหรรษทานนี้เป็นพระพรของพระจิตเจ้า ผู้ฟื้นฟูความไว้ใจและความเชื่อในพระเจ้า และทำให้มีความเข้มแข็งต่อสู้การทดลองของมารร้าย นั่นคือ
ต่อสู้กับการทดลองหมดกำลังใจและความกระวนกระวายใจต่อการเผชิญความตาย (เทียบ ฮบ.2:15) ความช่วยเหลือขององค์พระผู้เป็นเจ้านี้ โดยทางพละกำลังของพระจิต
ต้องการนำคนป่วยไปสู่การรักษาทางวิญญาณ แต่ทางกายให้เป็นน้ำพระทัยของพระเจ้า นอกจากนี้ "ถ้าเขาได้กระทำบาป เขาก็จะได้รับการอภัย" (ยก.5:15)
1521ความผูกพันกับพระมหาทรมานของพระคริสตเจ้า โดยพระหรรษทานของศีลนี้ คนป่วยได้รับพละกำลังและพระพรที่จะรวมใจกับพระมหาทรมานของพระคริสตเจ้าให้ใกล้ชิดสนิทยิ่งขึ้น
เขาได้ถวายตนในวิธีใดวิธีหนึ่งเพื่อบังเกิดผล โดยการทำตัวให้ละม้ายคล้ายกับพระมหาทรมานของการไถ่บาปแห่งพระผู้ไถ่ ความทุกข์ทรมาน ซึ่งเป็นผลของบาปกำเนิด ได้รับความหมายใหม่
ความทุกข์นั้นกลายเป็นการมีส่วนร่วมกับผลการช่วยให้รอดของพระเยซูเจ้า
1522เป็นพระหรรษทานของพระศาสนจักร คนป่วยซึ่งรับศีลนี้ร่วมใจกับ "พระมหาทรมานและการสิ้นพระชนม์ของพระคริสตเจ้าโดยสมัครใจ" คนป่วยมีส่วนอุทิศบุญกุศล
"เพื่อประชากรของพระเจ้า" (พระศาสนจักร 11.2)
เมื่อประกอบพิธีศีลศักดิ์สิทธิ์นี้ พระศาสนจักรในสหพันธ์นักบุญได้วอนขอเพื่อความดีของคนป่วย ส่วนคนป่วยนั้นในส่วนของตนก็มีส่วนร่วมกับการทำให้พระศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์ เพราะพระหรรษทานของศีลศักดิ์สิทธิ์นี้และเพื่อความดีของมวลมนุษย์ซึ่งพระศาสนจักรทนทุกข์ และก็ถวายแด่พระบิดาโดยทางพระคริสตเจ้า
1523เป็นการตระเตรียมเพื่อการเดินทางครั้งสุดท้าย ถ้ามีการโปรดศีลเจิมคนป่วยให้กับบรรดาผู้ซึ่งทนทุกข์ด้วยโรคภัยและความเจ็บป่วยอาการหนัก
ก็ยังโปรดให้กับบรรดาผู้ซึ่งกำลังจะสิ้นใจ จึงเรียกว่า "sacramentum exeuntium" (ศีลของผู้กำลังสิ้นใจ) ศีลเจิม-คนไข้ ทำให้เราเข้าใกล้การสิ้นพระชนม์และการกลับคืนชีพของพระคริสตเจ้าได้สมบูรณ์
ที่ได้เริ่มมาแล้วจากศีลล้างบาป การเจิมนั้นทำให้เครื่องหมายชีวิตคริสตชนสมบูรณ์ กล่าวคือ การเจิมของศีลล้างบาปที่ได้ประทับตราชีวิตใหม่ในตัวเรา การเจิมของศีลกำลังที่ทำให้เราเข้มแข็งเพื่อการสู้รบของชีวิตนี้
การเจิมครั้งสุดท้ายนี้ ทำให้บั้นปลายชีวิตที่อยู่บนแผ่นดินโลกนี้แข็งแกร่ง ในการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ก่อนเข้าสู่บ้านของพระบิดาเจ้า (DS 1694
|