หน้าหลักเช็คเมลล์ติดต่อเราสมุดเยี่ยมลิงค์คาทอลิกแผนผังเวบไซด์

ค้นหาข้อมูล :

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ศีลเจิมคนป่วย

 1511พระศาสนจักรเชื่อและยอมรับว่า ในบรรดาศีลศักดิ์สิทธิ์เจ็ดประการ มีศีลหนึ่งที่กำหนดไว้ในลักษณะพิเศษที่จะเพิ่มกำลังแก่คนที่เหนื่อยล้าจากการเจ็บป่วยนั้น คือศีลเจิมคนป่วย

ศีลเจิมคนป่วยนี้ พระคริสตเจ้าได้ตั้งขึ้นเป็นศีลศักดิ์สิทธิ์เฉพาะและแท้จริงแห่งพันธสัญญาใหม่ นักบุญมาระโกได้อ้างไว้ และนักบุญยากอบ อัครสาวก และพี่น้องของพระคริสตเจ้าได้แนะนำและประกาศแก่สัตบุรุษในสมัยนั้น (เทียบ มก.6:13; ยก.5:14-15)

1512ตั้งแต่อดีตกาล ในธรรมประเพณีทางพิธีกรรม เราได้มีประจักษ์พยานการเจิมคนป่วยด้วยน้ำมันที่เสกไว้แล้วทั้งทางจารีตตะวันออกและจารีตตะวันตก ในระยะเวลาเป็นศตวรรษ การเจิมคนป่วยได้มีการโปรดให้เสมอโดยเฉพาะอย่างยิ่งแก่ผู้ที่ใกล้จะตาย เพราะเหตุนี้ ศีลนี้ก็ได้รับนามว่า "ศีลทาสุดท้าย" ทั้งๆ ที่มีวิวัฒนาการพิธีกรรมก็ไม่เคยละเลยที่จะวอนขอองค์พระผู้เป็นเจ้าให้ผู้ป่วยกลับมีสภาพดี ถ้าสิ่งนี้เป็นประโยชน์ต่อความรอดของเขา (DS 1696)

1513สังฆธรรมนูญเรื่องศีลเจิมคนป่วย ลงวันที่ 30 พฤศจิกายน 1972 ของพระสันตะปาปา เปาโล ที่ 6 ที่ออกหลังสังคายนาวาติกันที่ 2 (เทียบ พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ 73) ได้กำหนดไว้ว่า ขอให้ปฏิบัติตามพิธีกรรมโรมัน ดังต่อไปนี้

ศีลเจิมคนป่วยนั้นโปรดให้กับคนป่วยอาการหนักโดยเจิมน้ำมันที่เสกแล้วที่หน้าผากและที่มือ (ทั้งสอง) โดยใช้น้ำมันมะกอกหรือจากพืชอื่นๆ โดยกล่าวเพียงครั้งเดียวว่า "อาศัยการเจิมอันศักดิ์สิทธิ์นี้ อาศัยพระเมตตาอันล้นพ้นของพระเจ้า ขอพระองค์ทรงช่วยท่านด้วยพระ-หรรษทานของพระจิตช่วยท่านให้พ้นบาป อีกทั้งบรรเทาและช่วยให้รอด" (เทียบ กฎหมายพระศาสนจักร ม.847 ข้อ 1)