พระคริสตเจ้า - นายแพทย์ผู้รักษา

1503พระคริสตเจ้าทรงเมตตาต่อผู้เจ็บป่วย และการรักษาเยียวยาคนเจ็บป่วยทุกชนิดจำนวนมากเป็นเครื่องหมายชัดเจนว่า "พระเจ้าได้เสด็จมาเยี่ยมประชากรของพระองค์แล้ว" (ลก.7:16) และพระราชัยของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว พระเยซูเจ้าไม่ทรงเพียงแต่มีอำนาจรักษาเท่านั้น แต่ยังทรงอภัยบาปด้วย (เทียบ มก.2:5-12) พระองค์เสด็จมาเยียวยารักษามนุษย์ทั้งครบ ทั้งร่างกายและวิญญาณ พระองค์ทรงเป็นหมอที่คนป่วยต้องการ (เทียบ  มก. 2:17) ความเมตตาสงสารต่อบรรดาคนเจ็บป่วยที่ทนทุกข์ทรมานนั้นมากมาย จนพระองค์ตรัสว่าตนเองเป็นหนึ่งเดียวกับพวกเขา "เราเจ็บป่วย ท่านก็มาเยี่ยม" (มธ.25:36) พระองค์ทรงรักคนเจ็บป่วยเป็นพิเศษตลอดระยะเวลาเป็นศตวรรษๆ มิได้หยุดยั้งที่จะทำให้บรรดาคริสตชนให้ความสนใจเป็นพิเศษต่อบรรดาผู้ที่ทนทุกข์ทรมานทางร่างกายและจิตใจ ความเมตตาสงสารนี้เป็นที่มาของพละกำลังที่ไม่รู้จักเหนื่อยเพื่อบรรเทาใจพวกเขา

1504บ่อยครั้งพระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องผู้ป่วยให้เชื่อ (เทียบ มก.5:34,36; 9:23) ทรงใช้เป็นเครื่อง-หมายในการรักษาเยียวยา เช่น น้ำลายและการปกมือ (เทียบ มก.7:32-36; 8:22-25) โคลนและการล้าง (เทียบ ยน.9:6-7) คนป่วยพยายามที่แตะต้องพระองค์ "เพราะมีพระอานุภาพออกมาจากพระองค์ รักษาทุกคนให้หาย" (ลก.6:19) เพราะเหตุนี้ ในศีลศักดิ์สิทธิ์พระคริสตเจ้ายังคงทำต่อเนื่องที่จะ "สัมผัสเรา" เพื่อรักษาเยียวยาเรา

1505พระคริสตเจ้าได้รับความสะเทือนใจจากความทุกข์ทรมานมากหลาย จนพระองค์ไม่เพียงปล่อยให้คนป่วยแตะต้องเท่านั้น แต่ยังทรงทำให้ความทุกข์ทรมานของเขานั้นมาเป็นของพระองค์ "พระองค์ทรงรับเอาความอ่อนแอของเราไว้ และทรงแบกความเจ็บป่วยของเรา" (มธ.8:17 เทียบ อสย.53:4) แต่พระองค์มิได้รักษาทุกคน การรักษาของพระองค์นั้นเป็นเครื่องหมายแห่งการมาถึงของพระราชัยพระเจ้า เครื่องหมายเหล่านี้ประกาศถึงการรักษาที่หยั่งรากลึกยิ่งกว่าคือ ชัยชนะเหนือบาปและความตายโดยทางปัสกาของพระองค์ บนกางเขน พระคริสตเจ้าได้ทรงรับเอาความถ่วงหนักของความชั่วไว้กับพระองค์ และได้ทรง "ยกบาปของโลก" (ยน.1:29 เทียบ อสย.53:4-6) ซึ่งการเจ็บไข้ได้ป่วยนั้นไม่ใช่อื่นใดนอกจากผลที่ตามมาของบาป พระคริสตเจ้าทรงให้ความหมายใหม่กับความทุกข์ทรมานด้วยพระ-มหาทรมานและการสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน ความทุกข์ทรมานนั้น มาบัดนี้สามารถทำให้เราละม้ายคล้ายกับพระองค์ และรวมเราเข้ากับพระมหาทรมานของการไถ่กู้นั้น

"จงรักษาคนป่วย..."

1506พระคริสตเจ้าทรงเชื้อเชิญบรรดาสาวกของพระองค์ให้ติดตามพระองค์    โดยการแบกไม้กางเขนของเขา (เทียบ มธ.10:38) บรรดาสาวกก็ติดตามพระองค์ไป ใช้วิธีใหม่ในการมองดูความป่วยไข้และคนเจ็บป่วย  พระเยซูเจ้าทรงเชื่อมโยงชีวิตของพระองค์กับความยากจนและการให้บริการ ทำให้เขามีส่วนร่วมกับศาสนบริการที่จะมีความเมตตาสงสารและให้การรักษาเยียวยา "บรรดาอัครสาวกจึงได้ออกไปเทศน์สอนคนทั้งหลายให้กลับใจ ได้ขับไล่ปีศาจจำนวนมาก ได้เจิมน้ำมันผู้เจ็บป่วยหลายคนและรักษาเขาให้หายจากโรคภัย" (มก. 6:12-13)

1507องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงกลับเป็นขึ้นมานั้นได้ทรงฟื้นฟูการส่งออกไปนี้ "ในนามของเรา... เขาจะปกมือเหนือคนเจ็บ คนเจ็บเหล่านั้นก็จะหายจากโรคภัย" (มก.16:17-18) และพระองค์ทรงยืนยันโดยอาศัยเครื่องหมายซึ่งพระศาสนจักรได้กระทำโดยออกพระนามของพระองค์ (เทียบ กจ.9:34; 14:3) เครื่องหมายเหล่านี้สำแดงประจักษ์ในลักษณะพิเศษว่า พระเยซูเจ้าทรงเป็น "พระเจ้าผู้ช่วยให้รอด" อย่างแท้จริง (เทียบ มธ.1:21; กจ.4:12)

1508พระจิตเจ้าทรงประทานพระพรพิเศษในการรักษาโรคให้แก่บางคน (เทียบ 1คร.12:9,28,30) เพื่อแสดงพละกำลังแห่งพระหรรษทานของพระองค์ผู้ทรงกลับคืนชีพ อย่างไรก็ตาม การอธิษฐานที่เข้มข้นไม่ได้รักษาเยียวยาโรคทุกชนิด เพราะเหตุนี้ นักบุญเปาโลต้องเรียนรู้จากองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า "พระหรรษทานของเราเพียงพอสำหรับเจ้า เพราะพระอานุภาพแสดงออกเต็มที่เมื่อมนุษย์มีความอ่อนแอ" (2คร.12:9) และว่า "ความทรมานของพระ-  คริสตเจ้ายังขาดสิ่งใด ข้าพเจ้าก็เสริมให้สมบูรณ์ด้วยการทรมานในกายของข้าพเจ้า เพื่อพระกายของพระองค์ อันได้แก่พระศาสนจักร" (คส.1:24)

1509"จงรักษาคนเจ็บไข้" (มธ.10:8) ภาระหน้าที่นี้พระศาสนจักรได้รับจากองค์พระผู้เป็นเจ้าและพยายามที่จะทำให้เป็นจริงโดยทางการรักษาคนป่วย หรือโดยการอธิษฐานขอความช่วย-เหลือซึ่งควบคู่กันไป พระศาสนจักรเชื่อในการประทับอยู่อย่างมีชีวิตของพระคริสตเจ้าซึ่งให้ชีวิต เป็นแพทย์ฝ่ายวิญญาณและร่างกาย การประทับอยู่นี้ปฏิบัติการอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในศีลศักดิ์สิทธิ์และในวิธีพิเศษโดยเฉพาะในบูชามิสซา ปังซึ่งประทานชีวิตนิรันดร และซึ่งเกี่ยวโยงกับสุขภาพของร่างกายตามที่นักบุญเปาโลอ้างไว้ (เทียบ ยน.6:54,58; 1คร.11:30)

1510อย่างไรก็ตาม พระศาสนจักรที่สืบต่อจากอัครสาวกมีพิธีพิเศษที่เอื้อต่อคนเจ็บคนป่วย นักบุญยากอบเป็นประจักษ์พยานว่า "ท่านใดเจ็บป่วย จงเชิญบรรดาผู้อาวุโสของกลุ่มคริสตชนมา  ให้ท่านเหล่านั้นอธิษฐานเพื่อผู้ป่วย เอาน้ำมันเจิมผู้นั้นในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า คำอธิษฐานภาวนาด้วยความเชื่อจะช่วยผู้ป่วยให้รอดชีวิต องค์พระผู้-เป็นเจ้าจะทรงโปรดให้ผู้ป่วยลุกขึ้นได้ และถ้าเขาได้กระทำบาป เขาก็จะได้รับการอภัย"(ยก.5:14-15) ธรรมประเพณีได้รับรู้พิธีนี้ว่าเป็นหนึ่งในเจ็ดศีลศักดิ์สิทธิ์ของพระศาสนจักร