หน้าหลักเช็คเมลล์ติดต่อเราสมุดเยี่ยมลิงค์คาทอลิกแผนผังเวบไซด์

ค้นหาข้อมูล :

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

9. ผลของศีลศักดิ์สิทธิ์

1468"คุณค่าทั้งมวลของศีลอภัยบาปนั้นประกอบด้วยการทำให้เราคืนสู่พระหรรษทานของพระ-เจ้า และรวมเราไว้กับพระองค์ด้วยมิตรภาพที่ใกล้ชิด" (คำสอนโรมัน II ข้อ 5,18) จุดหมายและผลของศีลศักดิ์สิทธิ์นี้จึงเป็นการกลับคืนดีกับพระเจ้า "สันติสุขและความสบายใจของมโนธรรมพร้อมกับความบรรเทาใจฝ่ายจิตที่ให้ชีวิต"จะเกิดตามมาในผู้ซึ่งรับศีลอภัย-บาปด้วยหัวใจที่สำนึกผิดและมีความพร้อมรับทางศาสนา (DS 1674) อันที่จริง ศีลแห่งการคืนดีกับพระเจ้านั้นจะก่อให้เกิด "การกลับเป็นขึ้นมาฝ่ายจิต" ที่แท้จริง คืนศักดิ์ศรีและพระพรของชีวิตในฐานะที่เป็นบุตรพระเจ้า ซึ่งสิ่งที่มีค่าที่สุดคือมิตรภาพกับพระเจ้า (เทียบ ลก.15:32)

1469ศีลศักดิ์สิทธิ์นี้ทำให้เราคืนดีกับพระศาสนจักร บาปทำให้การมีชีวิตร่วมกันฉันพี่น้องเกิดการแตกแยก ศีลอภัยบาปซ่อมแซมหรือบูรณะการมีชีวิตร่วมกัน ในแง่นี้ ศีลนี้ไม่รักษาเพียงแต่ผู้ที่มาสร้างการมีชีวิตร่วมกันของพระศาสนจักรใหม่มากขึ้น แต่ยังมีผลที่ทำให้เกิดมีชีวิตบนเส้นทางชีวิตของพระศาสนจักร  ซึ่งได้ทนทุกข์อันเนื่องมาจากบาปของสมาชิกคนหนึ่งคนใดของพระศาสนจักร (เทียบ 1คร.12:26)   คนบาปนั้นเมื่อได้สร้างความสัมพันธ์มั่นคงในสหพันธ์นักบุญ (ผู้ที่มีพระหรรษทาน) แล้วก็ได้กลายเป็นผู้เข้มแข็งขึ้น โดยการแลกเปลี่ยนพระพรฝ่ายจิตท่ามกลางบรรดาสมาชิกที่มีชีวิตทั้งปวงแห่งพระกายของพระคริสตเจ้า ไม่ว่าเขาเหล่านั้นจะอยู่ในภาวะผู้จาริกเดินทางหรืออยู่ในบ้านเกิดบนฟ้าสวรรค์แล้ว (เทียบ พระศาสนจักร ข้อ 48-50)

จำเป็นต้องต้องระลึกว่า... การคืนดีเช่นนี้กับพระเจ้านำสู่การคืนดีแบบอื่นๆ ซึ่งรักษาบำบัดความแตกร้าวที่บาปก่อให้เกิดขึ้น ผู้ใช้โทษบาปที่ได้รับการอภัยบาปก็คืนดีกับตนเองในส่วนลึกสุดแห่งความเป็นตัวของเขา ซึ่งเขาได้ความจริงภายในกลับคืนมา มีการคืนดีกับพี่น้องที่เขาได้ทำขัดใจด้วยวิธีใดก็ตาม เขาจะคืนดีกับพระศาสนจักร แล้วก็คืนดีกับสิ่งสร้างทั้งมวล (พระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ 2; RP 31,v)

1470ในศีลศักดิ์สิทธิ์นี้ คนบาปวางตนต่อหน้าการพิพากษาล่วงหน้าในบางลักษณะ ซึ่งจะต้องเผชิญเมื่อจบชีวิตบนแผ่นดินนี้แล้ว โดยมอบตัวไว้กับการพิพากษาอันเมตตากรุณาของพระเจ้า อันที่จริง ขณะนี้ ในชีวิตนี้ซึ่งโอกาสที่จะเลือกระหว่างชีวิตและความตายได้รับการเสนอแก่เรา และโดยทางการเลือกเดินทางกลับใจเท่านั้นซึ่งเราสามารถเข้าสู่พระราชัยซึ่งบาปหนักทำให้ไม่สามารถเข้าไปได้ (เทียบ 1คร.5:11; กท.5:19-21; วว.22:15) คนบาปผ่านจากความตายไปสู่ชีวิตโดยการกลับใจมาหาพระคริสตเจ้าอาศัยการใช้โทษบาปและความเชื่อ "และไม่ต้องถูกพิพากษา" (ยน.5:24)