|
1434การเป็นทุกข์เสียใจของคริสตชนนั้นสามารถแสดงออกได้มากมายหลายทาง พระคัมภีร์และบรรดาปิตาจารย์ยืนยันไว้เฉพาะสามรูปแบบคือ การจำศีลอดอาหาร การภาวนาและการทำบุญให้ทาน (เทียบ
ทบต.12:8; มธ.6:1-18) ซึ่งแสดงถึงการกลับใจในความสัมพันธ์กับตนเอง ในความสัมพันธ์กับพระเจ้าและในความสัมพันธ์กับคนอื่น พร้อมกับการชำระตนให้บริสุทธิ์อย่างถึงรากถึงโคนด้วยศีล-ล้างบาป หรือการเป็นมรณสักขี
รูปแบบเหล่านี้มีดังต่อไปนี้ 1) ความพยายามที่กระทำไปเพื่อคืนดีกับเพื่อนพี่น้อง 2) หยดน้ำตาแห่งความเป็นทุกข์เสียใจ 3) ความกังวลใจเพื่อความรอดของเพื่อนพี่น้อง 4) การวอนขอความช่วยเหลือจากบรรดานักบุญ
5)และการปฏิบัติกิจเมตตาซึ่ง "ลบล้างบาปได้มากมาย" (1ปต.4:8) สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนเครื่องมือช่วยให้ได้รับการยกโทษบาป
1435การกลับใจนั้นทำให้เป็นจริงในชีวิตประจำวันโดยทางกิริยาท่าทางแห่งการคืนดี โดยให้ความช่วยเหลือคนยากจน การปฏิบัติและการป้องกันความยุติธรรมและสิทธิ (เทียบ อมส.5:24;
อสย.1:17) โดยทางการยอมรับความบกพร่องต่อพี่น้อง การตักเตือนแก้ไขพี่น้องให้ถูกต้อง การทบทวนชีวิต การพิจารณามโนธรรม การให้คำแนะนำทางจิตใจ การยอมรับความทุกข์ทรมาน การพากเพียรในการเบียดเบียนอันเนื่องมาจากความยุติธรรม
การแบกไม้กางเขนของตนทุกวันและติดตามพระเยซูเจ้า เป็นวิธีที่แน่นอนที่สุดของการใช้โทษบาป (เทียบ ลก.9:23)
1436ศีลมหาสนิทและการใช้โทษบาป การกลับใจและการใช้โทษบาปในชีวิตประจำวันพบแหล่งท่อธารและอาหารบำรุงเลี้ยงในศีลมหาสนิท
เนื่องจากว่าในศีลมหาสนิทเครื่องบูชาของพระคริสตเจ้าซึ่งทำให้เราคืนดีกับพระเจ้าเป็นปัจจุบัน บรรดาผู้ซึ่งดำเนินชีวิตตามแบบพระคริสตเจ้าได้รับการบำรุงเลี้ยงและทำให้เข้มแข็งโดยอาศัยศีลมหาสนิท
"ศีลมหาสนิทนั้นเป็นเสมือนยา ซึ่งทำให้เราเป็นอิสระจากความผิดที่กระทำทุกวันและรักษาเราไว้จากบาปหนัก" (สังคายนาแห่งเตร็นท์)
1437การอ่านพระคัมภีร์ การสวดทำวัตรและบทข้าแต่พระบิดา การกระทำการบูชาที่จริงใจทุกครั้ง หรือการแสดงความศรัทธาทำให้จิตตารมณ์ที่จะกลับใจ
และการใช้โทษบาปในตัวเรามีชีวิตชีวาและมีส่วนให้อภัยบาปของเรา
1438เทศกาลและวันแห่งการใช้โทษบาป ในช่วงปีพิธีกรรม (มหาพรต ทุกวันศุกร์ระลึกถึงการสิ้นพระ-ชนม์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า)
เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมของการปฏิบัติการใช้โทษบาปของพระศาสนจักร (เทียบ พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ ข้อ 109-110, กฎหมาย ม.1249-1253)
ช่วงเวลาเหล่านี้ได้ปรับไว้เป็นพิเศษเพื่อการปฏิบัติทางจิตใจ พิธีกรรมแห่งการใช้โทษบาป การจาริกแสวงบุญในฐานะเครื่องหมายของการใช้โทษบาป การปฏิเสธตนเองโดยสมัครใจ เช่น การอดอาหารและการบริจาคทาน และการแบ่งปันกับพี่น้อง (งานเมตตาและงานธรรมทูต)
1439พระเยซูเจ้าได้ทรงบรรยายกระบวนการแห่งการกลับใจและการใช้โทษบาปไว้อย่างน่าพิศวง ในนิทานเปรียบเทียบเรื่อง "ลูกล้างผลาญ" ซึ่งศูนย์กลางของเรื่องนี้คือ
"บิดาผู้มีใจเมตตากรุณา" (ลก. 15:11-24) ความหลงใหลในอิสรภาพจอมปลอม การละทิ้งบ้านของบิดา ความน่าสังเวชซึ่งลูกชายได้พบตนเองภายหลังได้ล้างผลาญทรัพย์สมบัติของตน การลดฐานะตนเองลงอย่างมากที่ถูกบังคับให้เลี้ยงหมู
และยิ่งร้ายไปกว่านั้นคืออยากแย่งกินอาหารที่หมูกิน
การพิจารณารำพึงถึงทรัพย์สมบัติที่สูญหายไป การสำนึกผิดและตัดสินใจที่จะยอมรับผิดต่อหน้าบิดาตน การเดินทางกลับ การต้อนรับจากฝ่ายบิดาด้วยความใจกว้าง ความปิติยินดีของบิดา เหล่านี้คือพฤติกรรมเฉพาะบางตอนของกระบวนการกลับใจ เสื้อคลุมสวยหรู แหวน และงานเลี้ยงเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตใหม่ บริสุทธิ์ มีศักดิ์ศรี เต็มไปด้วยความปิติยินดี ซึ่งก็คือชีวิตของมนุษย์ซึ่งกลับมาหาพระเจ้าและครอบครัวของเขา ซึ่งหมายถึงพระศาสนจักร มีเพียงดวงหทัยของพระคริสตเจ้าเท่านั้น ผู้ทรงรู้จักความล้ำลึกแห่งความรักของพระบิดา จึงทรงสามารถไขแสดงพระเมตตากรุณาอันลึกซึ้งของพระองค์ในลักษณะที่เรียบง่ายและงดงาม
|
