|
1430พระเยซูเจ้าทรงเรียกให้กลับใจและใช้โทษบาป ดังที่การเทศน์สอนของประกาศกมุ่งใช้ มิใช่มุ่งเพียงการแสดงออกภายนอกอย่างเช่นในสมัยของผู้เผยพระวจนะก่อนพระองค์ คือ
"นุ่งผ้ากระสอบและโรยขี้เถ้า" การอดอาหารและการตัดกิเลส แต่มุ่งการกลับใจด้วยหัวใจและการกลับใจภายใน การใช้โทษบาปคงไร้ผลและเป็นการหลอกลวงหากปราศจากเรื่องนี้ อย่างไรก็ดี
การกลับใจภายในผลักดันให้แสดงเครื่องหมายที่แลเห็นได้ กิริยาเคลื่อนไหวและการทำกิจใช้โทษบาป (เทียบ ยอล.2:12-13; อสย.1:16-17; มธ.6:1-6,16-18)
1431การเป็นทุกข์เสียใจ เป็นการเปลี่ยนทางใหม่ตลอดชีวิตอย่างสิ้นเชิง เป็นการกลับใจมาหาพระเจ้าอย่างหมดหัวใจ เป็นการเลิกทำบาป หลีกหนีความชั่ว
เป็นปฏิปักษ์ต่อกิจการชั่ว-ร้ายที่เราได้กระทำ ในเวลาเดียวกัน การเป็นทุกข์เสียใจนั้นก่อให้เกิดความต้องการและความตั้งใจที่จะเปลี่ยนชีวิต ด้วยความหวังในพระเมตตากรุณาของพระเจ้า
และความไว้วางใจในความช่วยเหลือของพระหรรษทานของพระองค์ การกลับใจด้วยหัวใจนี้มีความทุกข์และความเศร้าเสียใจที่มีประโยชน์ตามมา ซึ่งบรรดาปิตาจารย์เรียกว่า "ใจที่สำนึกผิด" และ "หัวใจที่โศกเศร้า"
(สังคายนาแห่งเตรนท์ DS 1676-1678)
1432หัวใจของมนุษย์นั้นแข็งกระด้าง พระเจ้าต้องประทานหัวใจดวงใหม่แก่มนุษย์ (เทียบ อสค. 36:26-27) การกลับใจเป็นกิจการอันดับแรกแห่งพระหรรษทานของพระเจ้า
ผู้ทำให้หัวใจของเรากลับมาหาพระองค์ "ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้กลับสู่พระองค์เถิด แล้วพวกข้าพระองค์จะกลับสู่พระองค์" (พคค.5:21) พระเจ้าทรงประทานพละกำลังแก่เราที่จะเริ่มใหม่
เป็นการค้นพบความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่ความหวาดกลัวและน้ำหนักของบาปทำให้หัวใจของเราหวั่นไหว และเริ่มยำเกรงที่จะทำบาปเคืองพระทัยพระเจ้าและถูกแยกจากพระองค์ การจ้องดูพระองค์ที่ถูกแทงด้วยบาปของเรา ทำให้เรากลับใจ
(เทียบ ยน.19:37; ศคย.12:10)
ให้เราจับตามองดูพระโลหิตของพระคริสตเจ้า
และพิจารณาให้เข้าใจว่าเป็นสิ่งล้ำค่าในสายพระเนตรพระเจ้า พระบิดาของพระองค์ เพราะโลหิตนั้นได้หลั่งออกมาเพื่อความรอดของเรา ทำให้โลกได้รับพระหรรษทานแห่งการกลับใจ (นักบุญเคลเมนต์ แห่งโรม)
1433ภายหลังปัสกา พระจิตเจ้าได้พิสูจน์ว่า "โลกได้ทำบาป" (เทียบ ยน.16:8-9) กล่าวคือ พิสูจน์ว่า โลกไม่ได้เชื่อในพระองค์ผู้ซึ่งพระบิดาได้ทรงส่งมา
แต่พระจิตเจ้าพระองค์นี้ซึ่งเปิดเผยว่า เราได้ทำบาปและยังเป็นผู้บรรเทา ซึ่งทรงประทานพระหรรษทานแห่งการสำนึกผิดและการกลับใจให้กับหัวใจมนุษย์ (เทียบ ยน.15:26; กจ.2:36-38)
|
