โดยสรุป

 1315"บรรดาอัครสาวก ที่กรุงเยรูซาเล็ม  ส่งเปโตรและยอห์นไปหาชาวสะมาเรีย เมื่อทราบว่าเขาได้รับพระวาจาของพระเจ้าแล้ว เมื่อเปโตรและยอห์นไปถึง ได้อธิษฐานภาวนาสำหรับชาวสะมาเรียเหล่านั้น เพื่อให้ได้รับพระจิตเจ้า เพราะยังไม่มีผู้ใดได้รับองค์พระผู้เป็นเจ้าเท่านั้น เปโตรและยอห์นจึงได้ปกมือเหนือเขาทั้งหลาย   และเขาเหล่านั้นก็ได้รับพระจิตเจ้า" (กจ.8:14-17)

1316ศีลกำลังทำให้พระหรรษทานแห่งศีลล้างบาปสมบูรณ์ เป็นศีลศักดิ์สิทธิ์ซึ่งประทานพระจิตเจ้า เพื่อให้เราหยั่งรากลึกลงในการเป็นบุตรพระเจ้ายิ่งขึ้น ทำให้เรารวมเข้ากับพระคริสตเจ้าได้อย่างมั่นคงยิ่งขึ้น ทำให้ความสัมพันธ์ของเรากับพระศาสนจักรเข้มแข็งยิ่งขึ้น เชื่อมโยงเราไว้กับภารกิจของพระองค์ และช่วยเราให้เป็นพยานความเชื่อคริสตชนด้วยวาจาและกิจการ

1317ศีลกำลังประทับตราฝ่ายจิตที่ลบล้างไม่ออกลงในวิญญาณของเราคริสตชน เหมือนศีลล้างบาป เพราะฉะนั้น จึงรับศีลศักดิ์สิทธิ์นี้ได้เพียงครั้งเดียวในชีวิตเท่านั้น

1318ทางตะวันออก เขาโปรดศีลศักดิ์สิทธิ์นี้ทันทีภายหลังศีลล้างบาป และตามด้วยการเข้าร่วมรับศีลมหา-สนิท ธรรมประเพณีนี้ให้ความสำคัญกับเอกภาพของสามศีลศักดิ์สิทธิ์แห่งการเริ่มชีวิตคริสตชน ในพระศาสนจักรลาติน ศีลศักดิ์สิทธิ์นี้ได้รับการโปรดเมื่อบรรลุถึงอายุที่คิดหาเหตุผลได้ และตามปกติ พระสังฆราชเป็นผู้โปรด ดังนั้น ความหมายดังนี้ ศีลศักดิ์สิทธิ์นี้ทำให้ความสัมพันธ์กับพระศาสนจักรเข้มแข็ง

1319ผู้สมัครรับศีลกำลังซึ่งบรรลุถึงอายุคิดหาเหตุผลได้ต้องประกาศความเชื่อ อยู่ในสถานภาพพระหรรษ-ทาน มีความตั้งใจจะรับศีลศักดิ์สิทธิ์นี้และเตรียมที่จะเข้ารับบทบาทเป็นสาวก และเป็นประจักษ์พยานถึงพระคริสตเจ้าทั้งในชุมชนพระศาสนจักรและในภาระความรับผิดชอบฝ่ายโลก

1320พิธีสำคัญของศีลกำลังคือการเจิมด้วยน้ำมันคริสมาบนหน้าผากของผู้รับศีลล้างบาป (ทางตะวันออกยังเจิมที่ส่วนอื่นๆ ของร่างกายด้วย) ตามด้วยการปกมือจากศาสนบริกรและภาวนาด้วยถ้อยคำเหล่านี้ว่า "จงรับเครื่องหมายพระจิตเจ้า ซึ่งพระบิดาประทานให้" ในจารีตโรมัน หรือ "ตราพระพรแห่งพระจิตเจ้า" ในจารีตบิซันไทน์

1321เมื่อมีการโปรดศีลกำลังแยกออกจากศีลล้างบาป ควรมีความเชื่อมโยงเรื่องนี้กับการรับศีลล้างบาป โดยการรื้อฟื้นคำมั่นสัญญาแห่งศีลล้างบาป การประกอบพิธีศีลกำลังระหว่างพิธีบูชามิสซาได้ช่วยเน้นเอกภาพของศีลศักดิ์สิทธิ์แห่งการเริ่มชีวิตคริสตชน