|
1122พระคริสตเจ้าได้ทรงส่งบรรดาอัครสาวกไป เพื่อประกาศเทศน์สอน "พระนามของพระองค์" พวกเขา
"จะต้องประกาศในพระนามของพระองค์ให้นานาชาติได้กลับใจ" (ลก.24:47) "ท่านทั้งหลายจงไปสั่งสอนนานาชาติให้มาเป็นศิษย์ของเรา ทำพิธีล้างบาปให้เขา เดชะพระนามพระบิดา พระบุตร และพระจิต" (มธ.28:19)
ภารกิจที่จะโปรดศีลล้างบาปจึงเป็นภารกิจทางศีลศักดิ์สิทธิ์ มีความหมายรวมอยู่ในภารกิจที่จะประกาศพระวรสาร เนื่องจากว่า พระวาจาของพระเจ้าและความเชื่อเพื่อตอบสนองพระวาจานั้นเป็นการตระ-เตรียมศีลล้างบาป
พระวาจาของพระเจ้าผู้ทรงชีวิตรวมประชากรของพระเจ้าเข้าเป็นหนึ่งเดียว... การประกาศพระวาจาของพระเจ้าจำเป็นสำหรับศาสนบริกรศีลศักดิ์สิทธิ์ของพระศาสนจักร
โดยการจัดการเกี่ยวกับศีลศักดิ์สิทธิ์แห่งความเชื่อ ซึ่งเกิดจากความเชื่อและเลี้ยงด้วยพระวาจา (การเผยของพระเป็นเจ้า ข้อ 8)
1123
"จุดประสงค์ของศีลศักดิ์สิทธิ์คือ ทำให้มนุษย์ศักดิ์สิทธิ์ สร้างพระกายของพระคริสตเจ้า และถวายคารวกิจแด่พระเป็นเจ้า ในฐานะที่เป็นเครื่องหมายภายนอก ศีลศักดิ์สิทธิ์ยังมีบทบาทสอนเรา ไม่เพียงแต่เรียกร้องความเชื่อเท่านั้น แต่อาศัยวาจาและวัตถุต่างๆ ศีล-ศักดิ์สิทธิ์หล่อเลี้ยงบำรุง ทำให้ความเชื่อมั่นคงและยังแสดงออกถึงความเชื่อด้วย เพราะเหตุนี้ จึงเรียกศีลศักดิ์สิทธิ์ว่าเป็นศีลแห่งความเชื่อ" (พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ ข้อ 59)
1124ความเชื่อของพระศาสนจักรนำหน้าความเชื่อของผู้ที่มีความเชื่อและจะรับพิธี ซึ่งได้รับเชิญให้ยึดมั่นในความเชื่อ
เมื่อพระศาสนจักรฉลองศีลศักดิ์สิทธิ์ก็ประกาศยืนยันความเชื่อที่ได้รับจากบรรดาอัครสาวก มีคำคมโบราณที่ว่า กฎของการอธิษฐานคือกฎของความเชื่อ
พระศาสนจักรเชื่อตามที่อธิษฐาน พิธีกรรมเป็นองค์ประกอบเสริมสร้างธรรมประเพณีศักดิ์สิทธิ์และมีชีวิต
1125เพราะฉะนั้นไม่มีจารีตโปรดศีลศักดิ์สิทธิ์ใดจะถูกเปลี่ยนแปลง หรือทำตามใจชอบ (อำเภอใจ) ของศาสนบริกร หรือหมู่คณะที่ชุมนุมกัน
และผู้มีอำนาจสูงสุดในพระ-ศาสนจักรก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงพิธีกรรมตามความพึงพอใจ ยกเว้นว่าเป็นไปโดยความนบนอบเชื่อฟังและมีความเคารพต่อธรรมล้ำลึกของพิธีกรรมทางศาสนา
1126 นอกเหนือจากนี้ เนื่องจากศีลศักดิ์สิทธิ์แสดงออกและพัฒนาการมีชีวิตความเชื่อร่วมกันในพระศาสนจักร กฎของการอธิษฐานเป็นเกณฑ์หนึ่งที่มีความสำคัญในหลายๆ กฎของการเสวนา
ซึ่งเป็นมาตรการที่จำเป็นสำหรับการเสวนา สำหรับคริสตชนที่แสวงหาความเป็นหนึ่งเดียวกัน
|
