461อาศัยถ้อยคำสำนวนของนักบุญยอห์น "พระวจนาตถ์ทรงรับเอากาย"(ยน.1:14) พระศาสนจักรเรียกเหตุการณ์ที่พระบุตรของพระเจ้าทรงรับเอาธรรมชาติมนุษย์
เพื่อปฏิบัติงานช่วยเราให้รอดให้สำเร็จไปในสภาวะนั้นว่า "การรับธรรมชาติมนุษย์" ในบทขับร้องซึ่งยืนยันโดยนักบุญเปาโล พระศาสนจักรสดุดีธรรมล้ำลึกแห่งการรับธรรมชาติมนุษย์ของพระบุตรว่า
"จงมีความรู้สึกนึกคิดเช่นเดียวกับที่พระคริสตเยซูทรงมีเถิด แม้ว่าพระองค์ทรงมีธรรมชาติพระเจ้า พระองค์ก็มิได้ทรงถือศักดิ์ศรีเสมอพระเจ้านั้น เป็นสิทธิที่จะต้องหวงแหน
แต่ทรงสละพระองค์จนหมดสิ้นเพื่อทรงรับสภาพดุจทาส กลายเป็นมนุษย์ดุจเรา เมื่อทรงปรากฏพระองค์ในธรรมชาติมนุษย์แล้ว ก็ยังทรงถ่อมพระองค์กว่านั้นอีก จนถึงกับทรงยอมรับแม้ความตายบนไม้กางเขน" (ฟป.2:5-8)
462จดหมายถึงชาวฮีบรู ก็พูดถึงธรรมล้ำลึกอันเดียวกัน
"ดังนั้น เมื่อพระคริสตเจ้าเสด็จมาในโลก จึงตรัสว่า "พระองค์ไม่มีพระประสงค์เครื่องบูชาและของถวายอื่นใด พระองค์จึงได้ทรงเตรียมร่างกายไว้สำหรับข้าพเจ้า
พระองค์ไม่พอพระทัยในเครื่องเผาบูชา และเครื่องบูชาชดเชยบาป ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่ ในม้วนหนังสือมีข้อเขียนเกี่ยวกับข้าพเจ้าไว้ว่า ข้าพเจ้ามาเพื่อปฏิบัติตามพร
463ความเชื่อในการรับธรรมชาติมนุษย์อย่างแท้จริงของพระบุตรพระเจ้า เป็นเครื่องหมายที่เด่นชัดแห่งความเชื่อของคริสตัง "ท่านทั้งหลายรู้จักจิตของพระเจ้าโดยวิธีนี้ คือ
จิตใดที่ยอมรับว่าพระเยซูคริสตเจ้าเสด็จมาในธรรมชาติมนุษย์ ก็เป็นจิตที่มาจากพระเจ้า" (1ยน.4:2) นี่คือความเชื่อมั่น อันเปี่ยมด้วยความชื่นชมยินดีของพระศาสนจักร ตั้งแต่ระยะแรกเริ่มพระ-ศาสนจักรมาแล้ว
เมื่อพระศาสนจักรขับเพลง "ธรรมล้ำลึกแห่งความเคารพรักพระเจ้า" "พระองค์ทรงปรากฏให้แลเห็นได้ในธรรมชาติมนุษย์" (1ทธ.3:16)พระประสงค์ของพระองค์" (ฮบ.10:5-7)
|