|
369(พระเจ้า) สร้างเป็นชายและหญิง นั่นคือพระเจ้าทรงปรารถนาให้เป็นเช่นนั้น ให้เขาทั้งสองมีความเสมอภาคอย่างสมบูรณ์ ในฐานะบุคคลผู้เป็นมนุษย์นั้นทางหนึ่ง อีกทางหนึ่ง
คือในฐานะแห่งตัวตนของแต่ละคน คือในฐานะของผู้เป็นชาย และในฐานะของผู้เป็นหญิง
"เป็นชาย" "เป็นหญิง" คือความเป็นจริงซึ่งเป็นสิ่งดีและเป็นที่ปรารถนาของพระเจ้า ชายและหญิงมีศักดิ์ศรีอันจะสูญหายไปมิได้ เป็นศักดิ์ศรีซึ่งมาจากพระเจ้า พระผู้สร้างเขาทั้งสองขึ้นมาโดยตรง (เทียบ ปฐก.2:7,22) ชายและหญิง ด้วยศักดิ์ศรีอันเดียวกัน สร้างขึ้นมา "ตามพระฉายาลักษณ์ของพระเจ้า" ในการ "เป็นชาย" และ "เป็นหญิง" ของเขานั้น เขาทั้งสองสะท้อนให้เห็นพระปรีชาญาณและพระทัยกรุณาขององค์พระผู้สร้าง
370พระเจ้ามิได้มีลักษณะตามฉายาลักษณ์ของมนุษย์แต่อย่างใดเลย พระองค์มิใช่ชายและมิใช่หญิง พระเจ้าทรงเป็นจิตบริสุทธิ์ คือเป็นจิตล้วน
ไม่มีที่สำหรับความแตกต่างระหว่างเพศอยู่เลย แต่ความ "สมบูรณ์พร้อม" ของชายและหญิง สะท้อนให้เห็นอะไรบางอย่างของความสมบูรณ์พร้อมอันหาที่สุดมิได้ของพระเจ้า
นั่นคือความสมบูรณ์พร้อมของผู้เป็นมารดา และความสมบูรณ์พร้อมของผู้ที่เป็นบิดาและสามี (เทียบ อสย.49:14-15;66:13; สดด.131:2-3; ฮชย.11:1-4; ยรม.3:4-19)
"คนหนึ่งเพื่ออีกคนหนึ่ง" - "ความเป็นหนึ่งเดียวในสองคน"
371เมื่อได้ทรงสร้างชายและหญิงขึ้นมาด้วยกัน พระเจ้าทรงปรารถนาให้เขาทั้งสองดำรงชีวิตอยู่แบบคนหนึ่งเพื่ออีกคนหนึ่ง พระวาจาของพระเจ้าพูดให้เราได้ยินเรื่องนี้ในลักษณะต่างๆ
กัน ที่ปรากฏอยู่ในตัวบทของพระคัมภีร์ "ไม่ควรที่ชายผู้นี้จะอยู่คนเดียว เราจะสร้างคู่อุปถัมภ์ที่สมกับเขาขึ้น" (ปฐก.2:18) ไม่มีสัตว์ชนิดใดเลยที่จะสามารถเป็น "คู่อุปถัมภ์" ของมนุษย์ผู้ชายได้
(ปฐก.2:19-20) หญิงซึ่งพระเจ้าทรงสร้าง "ก่อรูป" ขึ้นจากซี่โครงซึ่งทรงชักออกมาจากตัวชายและผู้ซึ่งพระองค์ทรงนำมาให้ชายนั้น เป็นเหตุให้ฝ่ายชายส่งเสียงร้องออกมาด้วยความนิยมชมชื่น
เป็นเสียงอุทานด้วยความรักและการร่วมกันเป็นหนึ่งเดียว "นี่แหละกระดูกจากกระดูกของเรา เนื้อจากเนื้อของเรา" (ปฐก.2:23) ชายค้นพบว่าหญิงเป็น "ตัวฉัน" อีกคนหนึ่งในมนุษยชาติเดียวกัน
372สร้างชายและหญิงขึ้นมา "เพื่อกันและกัน" ก็ไม่ใช่ว่าพระเจ้าทรงสร้างเขาทั้งสองขึ้นมาเพียง "ครึ่งๆ" และ "ไม่เสร็จสมบูรณ์"
พระองค์ทรงสร้างเขาทั้งสองขึ้นมา เพื่อการร่วมเป็นหนึ่งเดียวกันของตัวบุคคล โดยที่แต่ละคนสามารถเป็น "ผู้ช่วย" ของอีกคนหนึ่ง เพราะเขาทั้งสองทั้งทัดเทียมกันในฐานะพระบุคคล
"กระดูกจากกระดูกของเรา..." และยังส่งเสริมกันและกันให้สมบูรณ์อีก ในฐานที่เป็นเพศชายและเพศหญิง ในการแต่งงาน พระเจ้าได้ทรงรวมเข้าไว้ในลักษณะที่ เมื่อรวมเข้า "เป็นเนื้อเดียวกัน" (ปฐก.2:24) แล้ว เขาก็จะสามารถถ่ายทอดชีวิตมนุษย์ได้ "จงมีลูกดกทวีมากขึ้นจนเต็มแผ่นดิน" (ปฐก.1:28) ในการถ่ายทอดชีวิตมนุษย์ให้ลูกหลานสืบต่อไป ชายและหญิง ในฐานะสามีภรรยาและบิดามารดา ก็ได้ร่วมมือกับกิจการของพระผู้สร้าง ในลักษณะที่ไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือน (เทียบ พระศาสนจักรในโลกสมัยนี้ 50.1)
373ในแผนการของพระเจ้า ชายและหญิงมีกระแสเรียกให้ "มีอำนาจเหนือ" แผ่นดิน (ปฐก.1:28) ในฐานะเป็น "ผู้ดูแลผลประโยชน์" ของพระเจ้า
อำนาจสูงสุดอันนี้ไม่ควรเป็นการใช้อำนาจตามอำเภอใจซึ่งจะเป็นการทำลาย ตามพระฉายาลักษณ์ของพระผู้สร้าง ผู้ "ทรงรักทุกสิ่งที่ปรากฏอยู่" (ปชญ.11:24)
ชายและหญิงได้รับเรียกให้มามีส่วนร่วมในพระญาณที่อาทรของพระเจ้า ในการปฏิบัติต่อสิ่งสร้างอื่นๆ ทั้งปวง จากจุดนี้เองที่มนุษย์ชายและหญิงต้องรับผิดชอบในการดูแลโลก ซึ่งพระเจ้าได้ทรงมอบหมายไว้ให้แก่เขา
|
