|
279"ในปฐมกาล พระเจ้าทรงเนรมิตสร้างฟ้าและแผ่นดิน" (ปฐก.1:1) ถ้อยคำอันสง่าเหล่านี้อยู่ตอนเริ่มต้นพระคัมภีร์
สัญลักษณ์แห่งความเชื่อรับเอาถ้อยคำเหล่านี้ไปใช้ในการประกาศยืนยันว่าพระเจ้า พระบิดาผู้ทรงสรรพานุภาพทรงเป็น "ผู้สร้างฟ้าและดิน" (สัญลักษณ์ของอัครสาวก) "จักรวาลอันเห็นได้และเห็นไม่ได้"
(สัญลักษณ์แห่งนิเช) ดังนั้นก่อนอื่น เราจะพูดถึงพระผู้สร้าง ต่อไปก็จะพูดถึงสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างขึ้นมา และสุดท้าย ก็จะพูดถึงความผิดพลาดตกในบาป ซึ่งพระเยซูคริสตเจ้า พระบุตรของพระเจ้า ได้เสด็จมา
ทรงกู้เราให้พ้นจากบาปนั้น
280การสร้างมูลฐานแห่ง "แผนการช่วยให้รอดทั้งหลายทั้งปวงของพระเจ้า" เป็น "การเริ่มต้นของประวัติศาสตร์แห่งความรอด" (GCD 51)
ซึ่งมีจุดสุดยอดอยู่ในพระคริสต์ ในทางกลับกัน ธรรมล้ำลึกแห่งพระคริสตเจ้า ก็คือความสว่างที่มาช่วยตัดสินใจเกี่ยวกับธรรมล้ำลึกแห่งสิ่งสร้าง ธรรมล้ำลึกแห่งพระคริสตเจ้าช่วยเผยแสดงจุดหมายสุดท้าย ซึ่ง
-เพราะเห็นแก่จุดหมายอันนี้- "ในปฐมกาล พระเจ้าจึงทรงสร้างฟ้าและดิน" (ปฐก.1:1)
นับแต่แรกเริ่มเลยทีเดียว พระเจ้าได้ทรงดำริล่วงหน้าไว้แล้วว่าจะประทานพระสิริมงคลแก่สิ่งสร้างใหม่ในพระคริสตเจ้า (เทียบ รม.8:18-23)
281ด้วยเหตุนี้ บทอ่านในคืนปัสกา อันเป็นการฉลองสิ่งสร้างใหม่ในพระคริสตเจ้า จึงเริ่มด้วยบทบรรยายถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงสร้าง เช่นเดียวกันในพิธีกรรมของพระศาสนจักรไบเซนไทน์
การบรรยายเรื่องการสร้างมักจะเป็นบทอ่านแรกเสมอในวันก่อนวันสมโภชใหญ่ๆ ของพระเยซูเจ้า จากปากคำของคนโบราณ การสอนผู้ที่มาเรียนคำสอนเพื่อเตรียมตัวรับศีลล้างบาป ก็ดำเนินตามเส้นทางเดียวกันนี้
|
