พระธรรมคัมภีร์ หรือพระคัมภีร์

1. พระคริสตเจ้า - พระวาจาหนึ่งเดียวของพระธรรมคัมภีร์

101ในการถ่อมพระองค์ลงมาด้วยพระทัยกรุณา พระเจ้า - เพื่อที่จะเผยแสดงพระองค์แก่มนุษย์ - ก็ได้ตรัสแก่มนุษย์เป็นภาษาของมนุษย์เอง "จริงแท้ พระวาจาของพระเจ้าซึ่งแสดงออกเป็นภาษามนุษย์นั้น ได้มีความคล้ายคลึงกับภาษามนุษย์ ในทำนองเดียวกับที่พระวจนาตถ์แห่งพระบิดานิรันดร เมื่อได้ทรงรับเอาความอ่อนแอแห่งเนื้อหนังของเราแล้ว ก็ได้ทรงมีสภาพคล้ายคลึงกับมนุษย์" (การเผยของพระเป็นเจ้า ข้อ 13)

102อาศัยถ้อยคำที่มีอยู่ทั้งหมดในพระคัมภีร์นั้น พระเจ้าตรัสเพียงพระวาจาเดียว คือพระ-วจนาตถ์หนึ่งเดียวของพระองค์  ซึ่งในพระวจนาตถ์นั้น  พระองค์ได้ตรัสถึงพระองค์เองไว้ครบถ้วนแล้ว (เทียบ ฮบ.1:1-3)

พวกท่านจงจำไว้ว่า เป็นพระวาจาเดียวกันของพระเจ้านั้นเองที่แผ่ไปในพระคัมภีร์ทั้งหมด เป็นพระวจนาตถ์เดียวกันนั้นเองที่ก้องกังวานอยู่ในปากของนักเขียนข้อความศักดิ์สิทธิ์ทุกคน    พระวจนาตถ์ซึ่งเป็นพระเจ้า อยู่กับพระเจ้ามาตั้งแต่ปฐมกาล และมิอาจแยกจากกันได้ เพราะมิได้อยู่ใต้กฎแห่งกาลเวลา (น.ออกัสติน)

103ด้วยเหตุผลอันนี้ พระศาสนจักรจึงได้ให้ความเคารพต่อพระคัมภีร์ของพระเจ้าเสมอมา เช่นที่พระศาสนจักรเคารพต่อพระกายของพระคริสตเจ้า  พระศาสนจักรไม่หยุดยั้งที่จะนำเสนอปังแห่งชีวิต ซึ่งได้มาจากโต๊ะพระวาจาของพระเจ้า และพระกายของพระคริสต์แก่สัตบุรุษทั้งหลาย (เทียบ การเผยของพระเป็นเจ้า ข้อ 21)

104ในพระคัมภีร์ พระศาสนจักรได้พบอาหารและพลังใส่ตนอยู่ไม่ขาด เนื่องจากว่าในพระคัมภีร์นั้น พระศาสนจักรมิเพียงแต่จะได้รับวาจาของมนุษย์ "แต่ยังได้รับสิ่งที่วาจานั้นเป็นอยู่จริง คือ พระวาจาของพระเจ้า" (1ทธ.2:13 เทียบ การเผยของพระเป็นเจ้า ข้อ 24)   "ในพระคัมภีร์เหล่านั้น พระบิดาผู้ประทับอยู่ในสวรรค์ เสด็จมาต้อนรับบุตรทั้งหลายของพระองค์ด้วยความรัก และดำเนินการสนทนากับเขา" (การเผยของพระเป็นเจ้า ข้อ 21)