|
|
|
การวิวาห์มงคล |
|
คำอธิบาย |
|
แม้เราจะไม่สามารถเข้าใจถึงหายนะประการนั้นทั้งหมด อย่างไรก็ดีเราก็พอจะเ
ข้าใจได้บ้าง เพราะเราทุกคนต่างก็เคยประสบความทุกข์ร้อนมาแล้ว ไม่ทางกายก็ทางใจ เช่น ปวดหัว ปวดฟัน กระดูกหัก นอนไม่หลับ อัมพาต ฯลฯ และเขาก็พยายามหาหมอหรือหยู
กยาเพื่อจะได้บรรเทาความเจ็บปวดนั้น แม้ว่าจะต้องเสียเงินเสียทองก็ตาม ในด้านความเสียหายก็เช่นกัน เราต่างก็มีความรู้สึกเสียดายมาแล้ว เช่น เราเสียใจและเสียดายที่บิดามารดา ญา ติพี่น้อง หรือคนที่เรารักใคร่ต้องตายพรากจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา แม้เราจะทราบว่าเขายังมีหวังในชีวิตหน้า และเรายังอ าจจะพบกันในชีวิตหน้าก็ตาม ยิ่งกว่านั้น นานๆ ไปเราก็ลืมความรู้สึกประการนั้นได้ แต่ว่าเราจะเศร้าสักเพียงไร ถ้าหากว่าเราต้องพรากจากเขาเพราะความผิดพลาดที่เต็มใจของเขา วิญญาณที่ต้องโทษในนรกจะทราบถึงความดีงามของพระเป็นเจ้าในวันพิพากษา เขาจะทราบอย่างแจ้งชัดว่า เขา สูญเสียบ่อเกิดขององค์คุณงามความดี และไม่ใช่ว่าเขาจะต้องพรากจากไปภายในวันสองวันหรือตลอดปี แต่ตลอดทั้งชั่วนิรันด ร และมิใช่แต่สูญเสียพระเป็นเจ้าเท่านั้น เขายังจะต้องทนทุกข์ทรมานด้วย เพราะฉะนั้น ไม่ใช่เป็นเป็นเรื่องแปลกประหลา ดเลย ที่เราอ่านพบนักบุญบางองค์ถึงกับสะดุ้งตกใจเมื่อคิดถึงโทษนรก และแม้แต่เพียงได้ยินคำว่า นรก เท่านั้น ถึงกระนั้นก็ดี มีคริสตชนมากมายในสมัยของเรานี้ที่กำลังมุ่งไปสู่หายนะอันนั้น เขาได้เลือกดำรงชีพตามความสนุ กสบายฝ่ายเนื้อหนัง เขาไม่เคยสนใจเกี่ยวกับพระบัญญัติของพระเป็นเจ้าและพระศาสนจักร วัดวาไม่เคยเหยียบ การทำบุญท ำทานเพื่อแสดงความรักต่อเพื่อนมนุษย์ก็ไม่เคยทำ การภาวนาแก้บาปรับศีลเป็นเครื่องมือช่วยให้เขาเอาตัวรอดก็ไม่เคยหยิบเ อามาใช้ เนื่องจากเขาไม่มีเวลา เพราะต้องสาละวนกับโลกที่เขาถือว่าสำคัญกว่า เขาจะเป็นเหมือนเศรษฐีในนิทานเปรียบเที ยบเรื่อง เศรษฐีกับลาซารัส กว่าเขาจะสำนึกได้ก็สายไปเสียแล้ว ยิ่งกว่านั้นเขายังจะแก้ตัวด้วยว่าไม่มีใครเตือนเขาให้กลับใจ แต่เขาจะได้รับคำตอบว่า โมเสสและประกาศกได้กล่าวเตือนเขาแล้ว ยิ่งกว่านั้นเขาก็เคยได้ฟังพระวาจาของพระเป็นเจ้าเองในพระคัมภีร์ และเป็นต้นในพระวรสาร ฉะนั้น ข้อแก้ตัวใดๆ ของเขาฟังไม่ขึ้นเลย พระเยซูเจ้าทรงเล่านิทานเปรียบเทียบเรื่องนี้เพื่อแสดงให้พวกเขาเห็นว่า เนื่องจากการนับถือพระเป็นเจ้าแต่ภายน อก ความจองหอง และใจที่ผูกพันธ์กับของของโลก พวกเขามิใช่แต่เพียงสูญเสียอภิสิทธิ์ในฐานะที่พวกเขาเป็นประชาชนที่พ ระเป็นเจ้าทรงเลือกสรรเท่านั้น แต่ยิ่งกว่านั้นอีก พวกเขาจะไม่ได้เข้าอาณาจักรสวรรค์ เพราะว่าพวกเขาได้จงใจตัดตัวเองออ กจากอิสราเอลใหม่ กล่าวคือ พระศาสนจักรที่พระเยซูคริสตเจ้าทรงตั้งขึ้น ทั้งนี้ ก็เพราะว่าพระศาสนจักรเท่านั้นเป็นประตูสวรรค์ (เทียบ ลก 14:16-24) อย่างไรก็ดี บรรดาคนบาปและคนต่างศาสนา (คนที่อยู่ตามถนน) ที่จะเข้าอาณาจักรสวรรค์แทนพวกฟาริสีนั้น จะต้ องประพฤติตนให้เหมาะสมกับอาณาจักรสวรรค์จริงๆ เขาจะต้องสวมเสื้อวิวาห์ในงานเลี้ยงด้วย พระราชาซึ่งจัดงานวิวาห์มงคลเพื่อพระราชโอรส งานนี้เป็นงานมโหฬาร และแขกผู้ได้รับเชิญนั้นจะต้องถือว่าเป็ นเกียรติจริงๆ พระราชาคือพระบิดาเจ้า ราชโอรสคือพระเยซูคริสตเจ้า และวิวาห์มงคลนั้นเป็นการสมรสระหว่างพระเยซูคริสตเจ้าและเจ้าสาวของพระองค์ กล่าวคือพระศาสนจักร คนใช้ที่พระราชาส่งออกไปเพื่อเชื้อเชิญผู้ที่ได้รับเชิญแล้ว แสดงให้เห็นว่าพระราชาเคยเชิญมาก่อนแล้ว และพว กแขกก็ได้ตอบรับว่าจะมาร่วมงานเลี้ยง แต่พองานวิวาห์มงคลคืบคลานใกล้เข้ามา แขกผู้รับเชิญต่างปฏิเสธที่จะมา นับตั้งแต่ พระเป็นเจ้าทรงเรียกอับราฮัม (ประมาณ 1850 ปีก่อนคริสตกาล เทียบ ปฐมกาล 18:18) พระองค์ก็ได้ทรงเชื้อเชิญชาวยิวใ ห้เข้ามาในพระราชัยของพระเมสสิยาห์ บรรดาประกาศกในพระธรรมเก่าก็ได้เชื้อเชิญชาวยิวตลอดมาทุกยุคทุกสมัย แต่พอพระเยซูคริสตเจ้าปรากฏมา ชาวยิวไม่ได้ต้อนรับพระองค์ (เทียบ ยน 1:11) พระราชาได้ส่งพวกคนใช้ไปอีกครั้งหนึ่ง พระราชาได้ทรงพระพิโรธ เพราะพวกแขกไม่ใยดีต่อคำเชื้อเชิญ แต่เนื่
องจากพระองค์ทรงประกอบด้วยพระทัยเมตตา พระองค์จึงได้ทรงส่งคนใช้ออกไปเชิญใหม่ คนใช้พวกแรกได้แก่ประกาศกใน
พระธรรมเก่า พวกที่สองก็ได้แก้พวกอัครสาวก พวกสาวกได้ประกาสว่างานวิวาห์มงคลพร้อมแล้ว กล่าวคือ อาณาจักรสวรรค์มาถึงแล้ว เมื่อพระราชาได้ทราบข่าว ผู้ที่เข่นฆ่าคนใช้ของพระราชาก็ต้องโทษด้วย พระราชาได้ทรงส่งกองทัพของพระองค์ไ
ปทำลาย บรรดาฆาตกร และได้เผาเมืองของพวกเขา นิทานเปรียบเทียบนี้อาจจะเป็นคำพยากรณ์ของพระเยซูคริสตเจ้าก็ได้ ผู้ที่ได้รับเชิญนั้นไม่เหมาะสม ไม่ใช่พระราชาต้องการขจัดพวกเขา แต่เพราะว่าพวกเขาทำตัวไม่เหมาะสมกับกา รเลี้ยง เนื่องจากความชั่วช้าของพวกเขา จงไปตามถนนหนทาง เนื่องจากชนชั้นนำไม่สนใจ และงานเลี้ยงก็พร้อมแล้ว พระราชาจึงมีพระบัญชาให้คนใช้ออ กไปเชื้อเชิญคนตามถนนหนทางซึ่งเป็นสามัญชน และไม่มีตำแหน่งที่สำคัญในสังคม พวกคนใช้ได้รวบรวมทั้งคนดีและคนชั่ว ผู้ส่งข่าวของพระเจ้าแผ่นดิน (บรรดาอัครสาวก) ได้ออกไปตามถนนหนทา ง เพื่อไปประกาศว่าพระราชาได้จัดงานเลี้ยงไว้แล้ว กล่าวคือ ไปประกาศพระวรสารในดินแดนต่างศาสนาว่าพระเยซูคริสตเจ้ าได้ทรางสถาปนาพระศาสนจักรแล้ว ประชาชนเหล่านั้นต่างก็รีบมาในงานเลี้ยงด้วยความปิติยิดี พวกเขาได้สมัครใจมาเป็นสา นุศิษย์ของพระเยซูเจ้า และได้กลายเป็นประชากรที่พระเป็นเจ้าทรงเลือกสรรแทนพวกฟารีสี ผลก็คือ งานวิวาห์มงคลนั้นก็เต็ มไปด้วยแขก เราควรจะจดจำไว้เสมอว่า พระเป็นเจ้าทรงมีแผนการณ์จะช่วยคนต่างศาสนาให้เข้าในอุระของศาสนจักร แม้ว่ าพวกฟาริสีจะมีท่าทีอย่างไรต่อพระวรสาร นิทานเปรียบเทียบเรื่องนี้ต้องการเน้นว่าพระเป็นเจ้าทรงทอดทิ้งพวกฟาริสีที่จองหอ ง และพระองค์บันดาลให้คนต่างศาสนาที่ถูกเหยียดหยามจากพวกฟาริสีนั้นเข้าแทนที่พวกฟาริสีเองในอาณาจักรสวรรค์ คนที่ไม่ได้สวมเสื้อวิวาห์ ตามความเห็นของผู้เชี่ยวชาญทางพระคัมภีร์ ส่วนใหญ่ถือว่าตอนนี้เป็นการเปรียบเทียบเ รื่องใหม่ แต่มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับนิทานเปรียบเทียบเรื่องที่เรากำลังศึกษาอยู่นี้ เพราะว่าในนิทานเปรียบเทียบเรื่อง หลังนี้ก็มีทั้งคนดีและคนชั่วที่มาจากถนนหนทาง นิทานเปรียบเทียบเรื่องหลังนี้ต้องการอธิบายว่า แม้คนที่ถูกเชื้อเชิญแล้ว ถ้าหากดำเนินชีพไม่เหมาะสมกับอาณาจักรสวรรค์ก็จะต้องโทษด้วย เพื่อนเอ๋ย ท่านเข้ามาในงานวิวาห์มงคลโดยไม่สวมเสื้อวิวาห์ได้อย่างไรกัน แน่นอน ในงานเช่นนี่แขกแต่ละคนจะ ต้องสวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์มงคลที่เขาคงจะหามาได้ไม่ยากนัก เพื่อเป็นการให้เกียรติแก่เจ้าภาพซึ่งเป็นถึงพระเจ้าแผ่นดิน มิฉะนั้น พระราชาคงจะไม่ทรงพระพิโรธต่อผู้ที่ได้รับเชิญจากผู้นั้น การที่เขาไม่สวมเสื้อที่เหมาะสมกับโอกาสแสดงว่าเขาขา ดความนับถือต่อเจ้าภาพ แต่เขาเงียบ ผู้ผินั้นไม่ได้โต้ตอบป้องกันตัว แสดงว่าเขายอมรับผิด และไม่อยากแก้ตัว การที่พระท รงเรียกคนต่างศาสนาให้เข้ามามีส่วนร่วมในพระศาสนจักรนั้น ต้องถือว่าเป็นอภิสิทธิ์ทีเดียว ถ้าหากบางคนทำตัวไม่สมกับเกีย รติยศอันนั้น ทั้ง ๆ ที่เขาอาจจะดำรงชีพตามหลักพระวรสารได้ไม่ยากนัก เพราะพระเป็นเจ้าทรงประทานพระหรรษทานที่จำเป็นแก่เขา ถ้าหากเข้าต้องโทษ ก็ต้องถือว่าเป็นเพราะความผิดของเขาเอง เขาจะโทษใครไม่ได้ จงเหวี่ยงเขาออกไปในที่มืดข้างนอก คนที่แต่งตัวไม่เหมาะสมในงานวิวาห์มงคลจะอยู่ร่วมทานเลี้ยงกับแขกอื่น ๆ ไม่ได้ฉันใด คนบาปหรือคนที่ไม่มีคุณธรรมก็จะเข้าสวรรค์ไม่ได้ฉันนั้น การมัดมือและเท้าของผู้ผิด แสดงว่าผู้ที่ขาดความนับ ถือต่อพระราชานั้นจะหนีจากอาชญาโทษไม่พ้น ความมืดภายนอกและการขบฟันด้วยความขุ่นเคือง หมายถึงการสูญเสียความ สุขและได้รับความทุกข์ทรมานพวกยิวทั่วๆ ไป เป็นต้นพวกฟาริสีตัดสินว่า มิใช่แต่เพียงพวกเขาจะได้อยู่ในอาณาจักรสวรรค์เ ท่านั้น แต่พวกเขาจะได้ตำแหน่งดี ๆ หรือเป็นหัวหน้าในอาณาจักรสวรรค์ด้วย ทั้งนี้ ก็เพราะว่าพระเมสสิยาห์นั้นบังเกิดมาในเ ชื้อชาติของพวกเขา ถ้าหากพระคริสตเจ้าซึ่งเป็นพระบุตรพระเจ้าที่รอบรู้ทุกอย่างถือว่าภัยพิบัตินั้นรุนแรงมากจนกระทั่งว่า พร ะองค์ยอมรับความยากลำบากและทนทุกข์ทรมานเพื่อช่วยเรา ใครเล่าจะถือว่าภัยพิบัตินั้นเป็นเรื่องเล็กน้อย หรือดำรงชีพราวกับว่านรกไม่มี แม้เราจะไม่สามารถเข้าใจถึงหายนะประการนั้นทั้งหมด อย่างไรก็ดีเราก็พอจะเข้าใจได้บ้าง เพราะเราทุกคนต่าง ก็เคยประสบความทุกข์ร้อนมาแล้ว ไม่ทางกายก็ทางใจ เช่น ปวดหัว ปวดฟัน กระดูกหัก นอนไม่หลับ อัมพาต ฯลฯ และเ ขาก็พยายามหาหมอหรือหยูกยาเพื่อจะได้บรรเทาความเจ็บปวดนั้น แม้ว่าจะต้องเสียเงินเสียทองก็ตาม ถ้าหากแพทย์บอกเราว่าอีกไม่กี่วันก็หาย เราก็รู้สึกดีใจมากแล้ว ถ้าหากความเจ็บปวดนั้นคงอยู่ต่อไปเรื่อยๆ โดยไ ม่รู้จักจบสิ้น ถ้าหากไม่มียาชนิดใดที่จะบรรเทาความเจ็บปวดให้ลดน้อยลง ถ้าหากเราต้องทนอยู่ในสภาพเช่นนั้นโดยไม่มีวันตายล่ะ เขาจะมีความรู้สึกอย่างไร ในด้านความเสียหายก็เช่นกัน เราต่างก็มีความรู้สึกเสียดายมาแล้ว เช่น เราเสียใจและเสียดายที่บิดามารดา ญา ติพี่น้อง หรือคนที่เรารักใคร่ต้องตายพรากจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา แม้เราจะทราบว่าเขายังมีหวังในชีวิตหน้า และเรายังอ าจจะพบกันในชีวิตหน้าก็ตาม ยิ่งกว่านั้น นานๆ ไปเราก็ลืมความรู้สึกประการนั้นได้ แต่ว่าเราจะเศร้าสักเพียงไร ถ้าหากว่าเราต้องพรากจากเขาเพราะความผิดพลาดที่เต็มใจของเขา วิญญาณที่ต้องโทษในนรกจะทราบถึงความดีงามของพระเป็นเจ้าในวันพิพากษา เขาจะทราบอย่างแจ้งชัดว่า เขา สูญเสียบ่อเกิดขององค์คุณงามความดี และไม่ใช่ว่าเขาจะต้องพรากจากไปภายในวันสองวันหรือตลอดปี แต่ตลอดทั้งชั่วนิรันด ร และมิใช่แต่สูญเสียพระเป็นเจ้าเท่านั้น เขายังจะต้องทนทุกข์ทรมานด้วย เพราะฉะนั้น ไม่ใช่เป็นเป็นเรื่องแปลกประหลา ดเลย ที่เราอ่านพบนักบุญบางองค์ถึงกับสะดุ้งตกใจเมื่อคิดถึงโทษนรก และแม้แต่เพียงได้ยินคำว่า นรก เท่านั้น ถึงกระนั้นก็ดี มีคริสตชนมากมายในสมัยของเรานี้ที่กำลังมุ่งไปสู่หายนะอันนั้น เขาได้เลือกดำรงชีพตามความสนุ กสบายฝ่ายเนื้อหนัง เขาไม่เคยสนใจเกี่ยวกับพระบัญญัติของพระเป็นเจ้าและพระศาสนจักร วัดวาไม่เคยเหยียบ การทำบุญท ำทานเพื่อแสดงความรักต่อเพื่อนมนุษย์ก็ไม่เคยทำ การภาวนาแก้บาปรับศีลเป็นเครื่องมือช่วยให้เขาเอาตัวรอดก็ไม่เคยหยิบเ อามาใช้ เนื่องจากเขาไม่มีเวลา เพราะต้องสาละวนกับโลกที่เขาถือว่าสำคัญกว่า เขาจะเป็นเหมือนเศรษฐีในนิทานเปรียบเที ยบเรื่อง เศรษฐีกับลาซารัส กว่าเขาจะสำนึกได้ก็สายไปเสียแล้ว ยิ่งกว่านั้นเขายังจะแก้ตัวด้วยว่าไม่มีใครเตือนเขาให้กลับใจ แต่เขาจะได้รับคำตอบว่า โมเสสและประกาศกได้กล่าวเตือนเขาแล้ว ยิ่งกว่านั้นเขาก็เคยได้ฟังพระวาจาของพระเป็นเจ้าเองในพระคัมภีร์ และเป็นต้นในพระวรสาร ฉะนั้น ข้อแก้ตัวใดๆ ของเขาฟังไม่ขึ้นเลย พระเยซูเจ้าทรงเล่านิทานเปรียบเทียบเรื่องนี้เพื่อแสดงให้พวกเขาเห็นว่า เนื่องจากการนับถือพระเป็นเจ้าแต่ภายน อก ความจองหอง และใจที่ผูกพันธ์กับของของโลก พวกเขามิใช่แต่เพียงสูญเสียอภิสิทธิ์ในฐานะที่พวกเขาเป็นประชาชนที่พ ระเป็นเจ้าทรงเลือกสรรเท่านั้น แต่ยิ่งกว่านั้นอีก พวกเขาจะไม่ได้เข้าอาณาจักรสวรรค์ เพราะว่าพวกเขาได้จงใจตัดตัวเองออ กจากอิสราเอลใหม่ กล่าวคือ พระศาสนจักรที่พระเยซูคริสตเจ้าทรงตั้งขึ้น ทั้งนี้ ก็เพราะว่าพระศาสนจักรเท่านั้นเป็นประตูสวรรค์ (เทียบ ลก 14:16-24) อย่างไรก็ดี บรรดาคนบาปและคนต่างศาสนา (คนที่อยู่ตามถนน) ที่จะเข้าอาณาจักรสวรรค์แทนพวกฟาริสีนั้น จะต้ องประพฤติตนให้เหมาะสมกับอาณาจักรสวรรค์จริงๆ เขาจะต้องสวมเสื้อวิวาห์ในงานเลี้ยงด้วย พระราชาซึ่งจัดงานวิวาห์มงคลเพื่อพระราชโอรส งานนี้เป็นงานมโหฬาร และแขกผู้ได้รับเชิญนั้นจะต้องถือว่าเป็ นเกียรติจริงๆ พระราชาคือพระบิดาเจ้า ราชโอรสคือพระเยซูคริสตเจ้า และวิวาห์มงคลนั้นเป็นการสมรสระหว่างพระเยซูคริสตเจ้าและเจ้าสาวของพระองค์ กล่าวคือพระศาสนจักร คนใช้ที่พระราชาส่งออกไปเพื่อเชื้อเชิญผู้ที่ได้รับเชิญแล้ว แสดงให้เห็นว่าพระราชาเคยเชิญมาก่อนแล้ว และพว กแขกก็ได้ตอบรับว่าจะมาร่วมงานเลี้ยง แต่พองานวิวาห์มงคลคืบคลานใกล้เข้ามา แขกผู้รับเชิญต่างปฏิเสธที่จะมา นับตั้งแต่ พระเป็นเจ้าทรงเรียกอับราฮัม (ประมาณ 1850 ปีก่อนคริสตกาล เทียบ ปฐมกาล 18:18) พระองค์ก็ได้ทรงเชื้อเชิญชาวยิวใ ห้เข้ามาในพระราชัยของพระเมสสิยาห์ บรรดาประกาศกในพระธรรมเก่าก็ได้เชื้อเชิญชาวยิวตลอดมาทุกยุคทุกสมัย แต่พอพระเยซูคริสตเจ้าปรากฏมา ชาวยิวไม่ได้ต้อนรับพระองค์ (เทียบ ยน 1:11) พระราชาได้ส่งพวกคนใช้ไปอีกครั้งหนึ่ง พระราชาได้ทรงพระพิโรธ เพราะพวกแขกไม่ใยดีต่อคำเชื้อเชิญ แต่เนื่ องจากพระองค์ทรงประกอบด้วยพระทัยเมตตา พระองค์จึงได้ทรงส่งคนใช้ออกไปเชิญใหม่ คนใช้พวกแรกได้แก่ประกาศกใน พระธรรมเก่า พวกที่สองก็ได้แก้พวกอัครสาวก พวกสาวกได้ประกาสว่างานวิวาห์มงคลพร้อมแล้ว กล่าวคือ อาณาจักรสวรรค์มาถึงแล้ว แต่พวกเขาไม่สนใจ บรรดาแขกต่างคนต่างก็ไปทำธุระของตน พวกเขาไม่มีเวลาสำหรับพระราชา หรืออาณาจัก รสวรรค์ของพระองค์ ผู้ที่ได้รับเชิญบางคนร้ายกว่านั้นอีก พวกเขาได้ข่มเหงทำร้ายและได้ฆ่าพวกคนใช้ ถ้าหากเราอ่านกิจกา รอัครสาวก เราจะเข้าใจข้อความตอนนี้ได้ดี เพราะอัครสาวกหลาย ๆ องค์ได้ถูกเบียดเบียน ถูกเฆี่ยนตี และถูกจับใส่คุก และที่สุดสานุศิษย์บางองค์ได้ถูกฆ่า เช่น นักบุญสเตเฟน เป็นต้น เมื่อพระราชาได้ทราบข่าว ผู้ที่เข่นฆ่าคนใช้ของพระราชาก็ต้องโทษด้วย พระราชาได้ทรงส่งกองทัพของพระองค์ไ
ปทำลาย บรรดาฆาตกร และได้เผาเมืองของพวกเขา นิทานเปรียบเทียบนี้อาจจะเป็นคำพยากรณ์ของพระเยซูคริสตเจ้าก็ได้ ผู้ที่ได้รับเชิญนั้นไม่เหมาะสม ไม่ใช่พระราชาต้องการขจัดพวกเขา แต่เพราะว่าพวกเขาทำตัวไม่เหมาะสมกับกา รเลี้ยง เนื่องจากความชั่วช้าของพวกเขา จงไปตามถนนหนทาง เนื่องจากชนชั้นนำไม่สนใจ และงานเลี้ยงก็พร้อมแล้ว พระราชาจึงมีพระบัญชาให้คนใช้ออ กไปเชื้อเชิญคนตามถนนหนทางซึ่งเป็นสามัญชน และไม่มีตำแหน่งที่สำคัญในสังคม พวกคนใช้ได้รวบรวมทั้งคนดีและคนชั่ว ผู้ส่งข่าวของพระเจ้าแผ่นดิน (บรรดาอัครสาวก) ได้ออกไปตามถนนหนทา ง เพื่อไปประกาศว่าพระราชาได้จัดงานเลี้ยงไว้แล้ว กล่าวคือ ไปประกาศพระวรสารในดินแดนต่างศาสนาว่าพระเยซูคริสตเจ้ าได้ทรางสถาปนาพระศาสนจักรแล้ว ประชาชนเหล่านั้นต่างก็รีบมาในงานเลี้ยงด้วยความปิติยิดี พวกเขาได้สมัครใจมาเป็นสา นุศิษย์ของพระเยซูเจ้า และได้กลายเป็นประชากรที่พระเป็นเจ้าทรงเลือกสรรแทนพวกฟารีสี ผลก็คือ งานวิวาห์มงคลนั้นก็เต็ มไปด้วยแขก เราควรจะจดจำไว้เสมอว่า พระเป็นเจ้าทรงมีแผนการณ์จะช่วยคนต่างศาสนาให้เข้าในอุระของศาสนจักร แม้ว่ าพวกฟาริสีจะมีท่าทีอย่างไรต่อพระวรสาร นิทานเปรียบเทียบเรื่องนี้ต้องการเน้นว่าพระเป็นเจ้าทรงทอดทิ้งพวกฟาริสีที่จองหอ ง และพระองค์บันดาลให้คนต่างศาสนาที่ถูกเหยียดหยามจากพวกฟาริสีนั้นเข้าแทนที่พวกฟาริสีเองในอาณาจักรสวรรค์ คนที่ไม่ได้สวมเสื้อวิวาห์ ตามความเห็นของผู้เชี่ยวชาญทางพระคัมภีร์ ส่วนใหญ่ถือว่าตอนนี้เป็นการเปรียบเทียบเ รื่องใหม่ แต่มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับนิทานเปรียบเทียบเรื่องที่เรากำลังศึกษาอยู่นี้ เพราะว่าในนิทานเปรียบเทียบเรื่อง หลังนี้ก็มีทั้งคนดีและคนชั่วที่มาจากถนนหนทาง นิทานเปรียบเทียบเรื่องหลังนี้ต้องการอธิบายว่า แม้คนที่ถูกเชื้อเชิญแล้ว ถ้าหากดำเนินชีพไม่เหมาะสมกับอาณาจักรสวรรค์ก็จะต้องโทษด้วย เพื่อนเอ๋ย ท่านเข้ามาในงานวิวาห์มงคลโดยไม่สวมเสื้อวิวาห์ได้อย่างไรกัน แน่นอน ในงานเช่นนี่แขกแต่ละคนจะ ต้องสวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์มงคลที่เขาคงจะหามาได้ไม่ยากนัก เพื่อเป็นการให้เกียรติแก่เจ้าภาพซึ่งเป็นถึงพระเจ้าแผ่นดิน มิฉะนั้น พระราชาคงจะไม่ทรงพระพิโรธต่อผู้ที่ได้รับเชิญจากผู้นั้น การที่เขาไม่สวมเสื้อที่เหมาะสมกับโอกาสแสดงว่าเขาขา ดความนับถือต่อเจ้าภาพ แต่เขาเงียบ ผู้ผินั้นไม่ได้โต้ตอบป้องกันตัว แสดงว่าเขายอมรับผิด และไม่อยากแก้ตัว การที่พระท รงเรียกคนต่างศาสนาให้เข้ามามีส่วนร่วมในพระศาสนจักรนั้น ต้องถือว่าเป็นอภิสิทธิ์ทีเดียว ถ้าหากบางคนทำตัวไม่สมกับเกีย รติยศอันนั้น ทั้ง ๆ ที่เขาอาจจะดำรงชีพตามหลักพระวรสารได้ไม่ยากนัก เพราะพระเป็นเจ้าทรงประทานพระหรรษทานที่จำเป็นแก่เขา ถ้าหากเข้าต้องโทษ ก็ต้องถือว่าเป็นเพราะความผิดของเขาเอง เขาจะโทษใครไม่ได้ หลายคนถูกเรียกแต่น้อยคนถูกเลือก ทุกคนที่ถูกเรียกได้รับพระหรรษทานมีเพียงพอจากพระเป็นเจ้าเพื่อเอาตัวรอ ด ถึงกระนั้น จากนิทานเปรียบเทียบบางคนอาจจะไม่ร่วมมือกับพระหรรษทานเพราะความผิดของเขาเอง เขาจึงต้องรับโทษ |
|
คำสอน |
|
การที่เราเป็นสมาชิกของพระศาสนจักรบนแผ่นดินนี้นับว่าเป็นอภิสิทธิ์และเราก็มั่นใจได้ว่าเราอยู่ในหนทางแห่งความรอด ถ้าหากเราพร้อมที่จะร่วมมือกับพระหรรษทานของพระเป็นเจ้า แต่อุปสรรคชนิดเดียวกับที่เคยหันเหพวกฟาริสีออกจากประตูสวรรค์ เช่น ความจองหอง การนับถือศาสนแต่ภายนอก การผูกพันกับข้าวของของโลก การปล่อยตัวตามความสนุกฝ่ายเนื้อหนัง การทำตามน้ำใจของตนเอง ทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้อาจจะเป็นอุปสรรคที่จะทำให้เราไม่ได้เข้าไปในอาณาจักรสวรรค์ นอกจากว่าเราจะต้องตื่นเฝ้าและระวังตัวเราเองอยู่เสมอ โลกพร้อมกับอบายมุกต่าง ๆ อยู่ใกล้เรามาก สวนสวรรค์นั้นอยู่ไกลเรามากและมองไม่เห็นด้วย เพราะฉะนั้น เราจะต้องพร้อมที่จะต่อสู้กับการประจญต่าง ๆ เป็นต้น จะต้องต่อสู้กับตัวเราเอง และเมื่อได้ชนะตัวเราเองนั่นแหละ เราจึงจะพิสูจน์ได้ว่าเราสมกับอาณาจักรสวรรค์ ทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้ หมายความว่าเราจะต้องแบกกางเขนทุกวัน จะต้องต่อสู้กับความลำเอียงไปในทางชั่วหรือจะต้องต่อสู้กับอำนาจฝ่ายต่ำของเรา ความพยายามที่จะรักพระเป็นเจ้าและรักเพื่อมนุษย์ด้วยสิ้นสุดจิตใจ ถูกแล้วเป็นเรื่องยาก แต่พระคริสตเจ้าก็ไม่เคยเรียกร้องให้ใครทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ พระองค์ได้เป็นผู้นำ และคนจำนวนล้าน ๆ ได้ติดตามพระองค์ไปสู่ความสุขตลอดทั้งชั่วนิรันดร พระองค์ได้ทรงเรียกเราแต่ละคนด้วย และได้ประทานพระหรรษทานที่พอเพียงให้แก่เรา ถ้าหากเราไม้รู้จักใช้พระคุณของพระเพื่อความรอดของเรา ถ้าหากพระองค์พบว่าเราไม่ได้สวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์มงคล เราจะไปโทษใครนอกจากตัวเราเอง เราจะก้มหน้าจะนิ่งเงียบเหมือนแขกคนนั้น และเราจะต้องรับโทษเช่นเดียวกัน โปรดสำนึกไว่ว่า พระเป็นเจ้าทรงเรียกเราเหมือนกับคนอื่น ๆ ทั้งหลาย ฉะนั้น เราก็จะต้องอยู่ในจำนวนผู้ได้รับการเลือกสรรด้วย
|
|
ที่มา : แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ |
